Μην ξεχνάμε ότι η ίδια φωτογράφιζε πασίγνωστα πρόσωπα και καταστάσεις απόλυτης διαστροφής που οι άμεσα εμπλεκόμενοι έκρυβαν καλά πίσω από το «φαίνεσθαι» που με τόσο κόπο -και τεράστια διαπλοκή- είχαν χτίσει.
Στον επίλογο του βιβλίου η Τζένη έγραφε:
«Τα άτομα, πάντως, με ανύπαρκτο οικονομικό παρελθόν και απότομα χρυσό παρόν είναι τα πιο… διαθέσιμα να στριφογυρίσουν το μαχαίρι στην πληγή σου, πασχίζοντας μάταια να ξεχάσουν ότι κάποτε κρεμόντουσαν από την ίδια σάπια κλωστή με σένα…
…Όπως αυτοί που σε βρίζουν, σε δέρνουν, σε βιάζουν, σε χαρακώνουν, σε καίνε, σε σταυρώνουν είναι αυτοί που θα’ θελαν να φωνάξουν -όπως φαντάζεις εσύ- «Έτσι είμαι εγώ» – αλλά δεν τολμούν. Σε μισούν για το θάρρος σου, για την αποκοτιά σου να κορδώνεσαι πως μπορείς να τα βάλεις με όλους! Αυτοί δεν τα βάζουν ούτε με τον εαυτό τους…».
Το βιβλίο έχει πλέον επανακυκλοφορήσει και στα 23 κεφάλαια του βιβλίου που αναστάτωσε, προκάλεσε και λογοκρίθηκε όσο κανένα, η Χειλουδάκη περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια όσα βίωσε εξασκώντας το επάγγελμα της πόρνης, τα βίτσια, το ομαδικό , τον εθισμό της στην κοκαΐνη και τους πελάτες που την έκαναν να αγγίξει τα όριά της.
Μιλά για δημοσιογράφους, πολιτικούς, σχεδιαστές, πλούσιους κληρονόμους, απελπισμένες γυναίκες που πάσχιζαν να «ξυπνήσουν» ερω.. τους συζύγους τους και πόρ.. πολυτελείας γέμιζαν καθημερινά το κρεβάτι μιας αμφιλεγόμενης Τζένης, που πέρα από δόξα, χρήματα και πλούσια πελατεία είχε κερδίσει και κάτι ακόμα που ήταν γραφτό να την κάνει να σιχαθεί το σεξ, να επαναπροσδιορίσει την έννοια της ομορφιάς και να αποφασίσει πως οι άνθρωποι που θα έμεναν τελικά στο πλευρό της θα ήταν ελάχιστοι και… τεσταρισμένοι.
Ποιο ήταν αυτό; Η ικανότητά της να ψυχολογεί και να γνωρίζει τους ανθρώπους περνώντας μόλις λίγα λεπτά μαζί τους.
Από τη νεκροφιλία στο σαδομαζοχισμό και από την αιμομιξία, στο σατανισμό και τη ζωοφιλία, η Τζένη ανοίγει τα χαρτιά της στους -φανατικούς πλέον- αναγνώστες της και εξηγεί βήμα- βήμα πως κατάφερε να χτίσει το μύθο της γυναίκας που παρά το falo που τη «βάραινε», πριν την επέμβαση- εξακολουθούσε να θεωρείται το θηλυκό της δεκαετίας.
Φωτογραφίσεις στα διασημότερα περιοδικά της χώρας, επιδείξεις μόδας και σχεδιαστές που «σφάζονταν» για να φορέσει η Τζένη ένα και μόνο κομμάτι τους, είναι μόλις ένα μικρό δείγμα των όσων η ίδια στόχευε να πετύχει ως «φιλόδοξο και κενό πλάσμα» -όπως η ίδια έχει χαρακτηρίσει τον τότε εαυτό της.
