Τα τελευταία χρόνια, όμως, απέχει και σε συνέντευξή του στο περιοδικό ΛΟΙΠΟΝ εξήγησε τους λόγους:

«Είναι μια συγκυρία πραγμάτων. Λόγω της κρίσης, συρρικνώθηκαν πάρα πολύ οι τηλεοπτικές παραγωγές. Έπειτα, πάλι λόγω της κρίσης, έχει συμβεί μια αναγέννηση στο θέατρο, η οποία με έχει απορροφήσει πάρα πολύ και βλέπω σε πάρα πολλούς συναδέλφους να συμβαίνει το ίδιο. Στους δύσκολους καιρούς, κάθε φορά, η τέχνη ανθίζει. Η τέχνη έχει ρίζες πικρές, καρπούς γλυκούς. Κάθε φορά που οι αξίες γύρω μας πέφτουν, που δυσχεραίνουν τα πράγματα και ευτελίζεται η ζωή του ανθρώπου, η τέχνη αναγεννάται. Αυτό μας έχει συνεπάρει όλους. Από εκεί και πέρα αν προκύψει κάποια πρόταση από την τηλεόραση, η οποία να συγκεντρώνει ένα μεγάλο ποσοστό των προδιαγραφών που επιθυμώ, έτσι ώστε να έχω το εχέγγυο ότι η ποιότητα είναι από ένα επίπεδο και πάνω, θα το κάνω με χαρά».

Και συμπλήρωσε:

«Το έκανα μία φορά, που δεν ήταν ακριβώς καθημερινή, ήταν 3-4 φορές την εβδομάδα. Το καθημερινό δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από το εβδομαδιαίο, πάρα μόνο ένα πράγμα:Αν το καθημερινό υποστηριχθεί όπως πρέπει, από πλευράς παραγωγής και τεχνικής, αν έχεις ένα άριστο γκρουπ σεναριογράφων, να μπορούν πολύ γρήγορα να γράφουν ωραία, κι ένα καλό γκρουπ ηθοποιών, μπορεί να έχεις ένα πάρα πολύ καλό αποτέλεσμα. Το έχουμε δει σε σειρές του εξωτερικού, οι οποίες κράτησαν πάρα πολλά χρόνια. Τα πράγματα πρέπει να γίνονται όπως πρέπει και μέχρι στιγμής δεν γίνονται όπως πρέπει».