Ο Μποτόν και η φιλοσοφία... παρηγορούν

06.04.2011
Ο Αλαίν ντε Μποττόν, συγγραφέας της μεγάλης εκδοτικής επιτυχίας «Πώς ο Προυστ μπορεί να αλλάξει τη ζωή σου», χρησιμοποιεί έξι από τα καλύτερα μυαλά στην ιστορία της φιλοσοφίας προκειμένου να μιλήσουν για τα προβλήματα της καθημερινότητας. Γιατί, «όπως η ιατρική δεν παρέχει κανένα όφελος αν δεν απαλείψει τη σωματική ασθένεια, έτσι και η φιλοσοφία είναι άχρηστη αν δεν απαλείψει τα βάσανα του μυαλού».

Ο Αλαίν ντε Μποττόν, συγγραφέας της μεγάλης εκδοτικής επιτυχίας «Πώς ο Προυστ μπορεί να αλλάξει τη ζωή σου», χρησιμοποιεί έξι από τα καλύτερα μυαλά στην ιστορία της φιλοσοφίας προκειμένου να μιλήσουν για τα προβλήματα της καθημερινότητας. Γιατί, «όπως η ιατρική δεν παρέχει κανένα όφελος αν δεν απαλείψει τη σωματική ασθένεια, έτσι και η φιλοσοφία είναι άχρηστη αν δεν απαλείψει τα βάσανα του μυαλού».
Έχουμε λοιπόν τον Σωκράτη, τον Επίκουρο, τον Σενέκα, τον Μονταίνι, τον Σοπενχάουερ και τον Νίτσε να ασχολούνται με ορισμένα θέματα που απασχολούν όλους μας: την έλλειψη χρημάτων, τα βάσανα του έρωτα, την ανικανότητα, το άγχος, τον φόβο της αποτυχίας και την πίεση για συμμόρφωση.

«Η παρηγοριά της φιλοσοφίας» (κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη), είναι ένα ακόμη πολύ ενδιαφέρον, αλλά και πρωτότυπο βιβλίο από τον Αλαίν ντε Μποτόν που καταφέρνει με αφορμή την επιστήμη της φιλοσοφίας να δώσει «λύση» στα θέματα που απασχολούν το σύγχρονο άνθρωπο.

Ενδεικτικά αναφέρουμε πως ο Σενέκας θεωρούσε τον καθησυχασμό ως το πλέον απάνθρωπο αντίδοτο στο άγχος. Οι ρόδινες προβλέψεις μας αφήνουν τον αγχωμένο απροετοίμαστο για τα χειρότερα και ταυτόχρονα υπονοούν υποσυνείδητα ότι θα ήταν καταστροφικό να συμβούν πράγματι τα χειρότερα. Με μεγαλύτερη σύνεση ο Σενέκας μας ζητά να σκεφτούμε ότι το κακό κατά πάσα πιθανότητα θα συμβεί, αλλά προσθέτει ότι είναι μάλλον απίθανο να είναι όσο άσχημο φοβόμαστε.
«Αν επιθυμείς να αποδιώξεις κάθε ανησυχία, υπόθεσε πως εκείνο που φοβάσαι ότι μπορεί να συμβεί είναι σίγουρα ότι θα συμβεί», συμβουλεύει.

Όσο αφορά πάλι στην τόσο... επίκαιρη παρηγοριά για την έλλειψη χρημάτων, ο Επίκουρος πρεσβεύει πως «στην ηδονή καταλήγουμε όταν αποτιμάμε κάθε αγαθό με γνώμονα αυτό που αισθανόμαστε». Και επειδή αύξηση του πλούτου στις κοινωνίες δεν αποτελεί εγγύηση για την αύξηση της ευτυχίας, ο μεγάλος φιλόσοφος θα είχε προτείνει να μη βασίζουμε την ευτυχία μας στις ανάγκες που εξυπηρετούνται από τα ακριβά αγαθά.

Γεωργία Οικονόμου

[email protected]