Ο Γρηγόρης Χατζάκης, η βλαμμένη και ο πρίγκιπας Μπους [συνέντευξη]

13.03.2013
Ο Γρηγόρης Χατζάκης μας έχει συνηθίσει σε πρωτοπόρες και πολλές φορές αντισυμβατικές επιλογές έργων. Έτσι δεν μας έκανε καμία εντύπωση όταν πίσω από τη σκηνοθετική μπαγκέτα της παράστασης «Η Βλαμμένη» είδαμε το όνομά του

Ο Γρηγόρης Χατζάκης μας έχει συνηθίσει σε πρωτοπόρες και πολλές φορές αντισυμβατικές επιλογές έργων. Έτσι δεν μας έκανε καμία εντύπωση όταν πίσω από τη σκηνοθετική μπαγκέτα της παράστασης «Η Βλαμμένη» είδαμε το όνομά του. Το έργο αυτή είναι μία πολύ έξυπνη παραλλαγή της «Ωραίας Κοιμωμένης» και παρουσιάζεται στην καινούρια Θεατρική Σκηνή της Αθήνας «14η Μέρα».

Μόνο που αυτή τη φορά η «Ωραία Κοιμωμένη» είναι μεν σε λήθαργο περίπου 100 χρόνια, όμως δεν περιμένει έναν κανονικό πρίγκιπα για να την ξυπνήσει φιλώντας την, αλλά τον Τζωρτζ Μπους! Το www.e-go.gr είχε μία πολύ όμορφη συζήτηση με τον Γρηγόρη Χατζάκη για την παράσταση, αλλά και για την Κοιμώμενη Ελλάδα…

e-go: Τι σας έκανε να ασχοληθείτε με το έργο αυτό ώστε να το σκηνοθετήσετε;

Γ.Χ: Ότι ενώ έχει τόσο χιούμορ, καταπιάνεται με πολύ σοβαρά, καίρια ζητήματα. Ακόμη, ότι είναι το πρώτο έργο στην Ελλάδα, που αφορά σε ένα τόσο κορυφαίο γεγονός της σύγχρονης ιστορίας.
e-go:Τι είναι τελικά η «Βλαμμένη» και ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να περάσει η παράσταση;
Γ.Χ: Η βλαμμενη δεν αφορα σε ένα άτομο αλλά σε μια νοοτροπία που δεν είναι τόσο μακριά μας όσο οι 8 ώρες μέχρι την Aμερική.
e-go: Πότε συνειδητοποιεί η ηρωίδα, η Μαίρη, πως θα είναι για πάντα Βλαμμένη;
Γ.Χ: Στο Q73 με τις κόντρες στο 60..
e-go: Που -και αν- αγγίζει το έργο τη σύγχρονη Ελληνική πραγματικότητα;
Γ.Χ: Στο σημείο που μια ολόκληρη κοινωνία ζει λες και θα έρθει ο πριγκηπας και θα της δωσει το φιλί της ζωης...ο πρινς τζωρτζ.
e-go: Γιατί έχουμε τόσο μεγάλη ανάγκη τα παραμύθια;
Γ.Χ: Γιατί είμαστε εθισμένοι στα σύμβολα.
e-go: Αναφερεται στο σημείωμά σας πως: «Αν μπορούσαμε να ζήσουμε στο παραμύθι, θα βρισκόμασταν σε έναν φρικτό κόσμο». Μιλήστε μας λίγο γι΄αυτό..
Γ.Χ: Μα, όλα τα παραμύθια μέχρι να φτάσουν στο πολλά υποσχόμενο "και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα" έχουν κατά συρροή μόνο φρικτά πράγματα, δράκους, μάγισσες,κατάρες, ξόρκια... Το τέλος είναι όλο το παραμύθι. Τα υπόλοιπα είναι απλώς μυθοπλασία.
e-go: Η Ελλάδα ζούσε πάντα στο δικό της παραμύθι μέχρι που... κατέρρευσε. Τι πιστεύετε πως θα μπορούσε να τη σώσει σήμερα;
Γ.Χ: Πώς θα δει τον εαυτό της, όταν ξυπνήσει.
Γεωργία Οικονόμου