Παράξενος - Ξεχωριστός.
"Ειδικά" ικανός - Ανίκανος.
Περίεργος - Ανοίκειος.
Μη αποδεκτός - Ιδιαίτερος.
Απροσάρμοστος - Εκπαιδεύσιμος.
Υστέρηση - Διαφορετικότητα.
Γνωστή ιστορία - Ανείπωτη ιστορία.

Όλα τα στιγμιότυπα που διαρθρώνουν την αφήγηση της παράστασης είναι εμπνευσμένα από τις αληθινές ιστορίες των ανθρώπων που τις αναπαριστούν. Η καθημερινότητα, μέσα από τραγούδια, ποιήματα και εικόνες παρουσιάζεται με έναν ποιητικό τρόπο. Ο τρόπος αυτός γίνεται η γέφυρα να ειπωθεί το ανείπωτο. Η θεατρική φόρμα αναμειγνύεται με στοιχεία ντοκιμαντέρ και οι ήρωες συστήνονται με το πραγματικό τους όνομα, προσπαθώντας να απαντήσουν στο κρίσιμο ερώτημα “ποιoς αλήθεια είμαι;”.

Μέσα από τη διαδρομή προς την παράσταση δόθηκε μεταξύ των μελών ο κοινός τόπος να δημιουργήσουν από την αρχή μία νέα γλώσσα επικοινωνίας, μία γλώσσα που θα ωθήσει τον θεατή να αποστασιοποιηθεί από τις προκαταλήψεις και τα στερεότυπά του, να σκεφτεί τα σημεία που τον ενώνουν με το "αλλιώτικο" και να ξεχάσει για λίγο αυτά που τον χωρίζουν. Η τελική σύνθεση δεν αποτελεί προϋπάρχουσα θεατρική δραματουργία αλλά προέκυψε από τα μέλη της ομάδας, η οποία συνέθεσε μια ολοκληρωμένη δραματουργικά και αισθητικά παράσταση, πάντα με βάση τις δυνατότητες όλων των ηθοποιών - έτσι ώστε να κινητοποιούν το κάθε άτομο για το “παραπάνω” και ταυτόχρονα να μην το αποκλείουν από την ομάδα.

Η ολοκληρωμένη συνεργασία των μελών με δυνητικές ικανότητες και των συνομήλικων νέων αποκαλύπτει τη δύναμη που έχει το σύνολο να προσπεράσει τα εμπόδια και να ενσωματώσει αρμονικά την κάθε διαφορετική πτυχή της ανθρώπινης φύσης.

Ήταν ένα άνθρωπος,
ο άνθρωπος ανεμιστήρας.
Αντί για σώμα είχε ένα χοντρό άκαμπτο σίδερο.
Μία προπέλα για πρόσωπο,
ένα κουμπί στη θέση της καρδιάς,
και στο μυαλό αέρα.
Αέρα στο μυαλό.
Πετούσε με τη σκέψη μακριά.
Αντί για λέξεις έβγαζε ένα βουητό.
Ένα βουητό αντί για λέξεις.
Ενοχλητικό.
Και ακατάληπτο.
Κι αυτός ο άνθρωπος,
ο άνθρωπος ανεμιστήρας,
φυσούσε μακριά όποιον τον πλησίαζε.
Όποιον τον πλησίαζε φυσούσε μακριά.
Μακριά.
Μόνο λίγοι.
Λίγοι.
Πολύ λίγοι κάθονταν σε κοντινή απόσταση.
Κάθονταν για να δροσίζονται.
Τους μήνες τους καλοκαιρινούς.

Το "κανονικό" είναι σίγουρα μία λέξη καταδικασμένη. Μία λέξη που αναγκάζεται να προσδιοριστεί από τον μέσο όρο. Ύστερα ακολουθεί η αντικειμενική αλήθεια - ό,τι δεν είναι “κανονικό” είναι “διαφορετικό”, είναι “άλλο”. Ποιός όμως φόρτισε το “άλλο” με αρνητικό πρόσημο; και γιατί;
Ελένη Ευθυμίου (σκηνοθεσία και μουσική)

Συντελεστές
Η τελική σύνθεση δεν αποτελεί προϋπάρχουσα θεατρική δραματουργία αλλά προέκυψε μέσα από τις πρόβες από τα μέλη της ομάδας.
Η τελική σύνθεση και επιμέλεια έγινε από την Ελένη Ευθυμίου.
Σκηνοθεσία-Μουσική: Ελένη Ευθυμίου
Σκηνικά-Κοστούμια: Ελισάβετ Αντάπαση
Φωτισμοί: Richard Anthony
Βίντεο: Δημήτρης Ζάχος
Οργάνωση Παραγωγής-Βοηθός σκηνοθέτη: Ελένη Δημοπούλου

Παίζουν: Κλειώ Αντωνοπούλου, Βάσω Ασίκογλου, Μαρία Δαχλύθρα, Ελευθερία Δρακουλίδου, Μαργαρίτα Καϊναδά, Δημήτρης Καλαγκάνης, Κίμων Καλαγκάνης, Άννα Καλίντσεβα, Αναστασία Καριοφύλλη, Ευαγγελίνα Καριοφύλλη, Μαρία Κολτσίδα, Βαγγέλης Κοσμίδης, Γιώτα Κουϊτζόγλου, Νίκος Κυπαρίσσης, Παρμενίων Κυριακούλης, Ευτέρπη Κώστα, Λωξάνδρα Λούκας, Δημήτρης Μέξης, Αγγελική Μούσιου, Θάνος Νανάσης, Μιχάλης Ντολόπουλος.
Στην παράσταση ακούγονται κείμενα των: Ξαβιέ Ντυρενζέ, Νικηφόρου Βρεττάκου, Τέλλου Φίλη

Info:
«Ο άνθρωπος ανεμιστήρας ή πώς να ντύσετε έναν ελέφαντα»

14, 15, 16 Φεβρουαρίου 2014
Παρασκευή και Κυριακή στις 21:00 και Σάββατο στις 19:00 & στις 21:00

Δημοτικό Θέατρο Καλαμαριάς Μελίνα Μερκούρη
(οδός Μεταμορφώσεως 7-9 & Αργυρουπόλεως, Θεσσαλονίκη)

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ:
10 ευρώ, 5 ευρώ (φοιτητικό, ατέλεια, άνεργοι και πολύτεκνοι)

Κρατήσεις εισιτηρίων μπορούν να πραγματοποιηθούν από τη Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου στο τηλέφωνο 6948202250 (9:00-15:00 και 17:00-21:00) και στην ηλεκτρονική διεύθυνση [email protected], ενώ η προπώληση ξεκινά τρεις ώρες πριν από κάθε παράσταση στο ταμείο του θεάτρου.