Χαρακτηριστικό είναι αυτό που διαβάζουμε στο Εθνος, πως δηλαδή, η Θεσσαλονικιά, αρμενικής καταγωγής, Αικατερίνη Γεγησιάν έφτασε στην τελετή απονομής κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή και ενώ η εκδήλωση είχε αρχίσει. Η επιμελήτρια της αρμενικής συμμετοχής, Αντελίνα φον Φίρστενμπεργκ, επίσης αρμενικής καταγωγής, που ζει όμως στην Ελβετία, της ζήτησε να πάει εσπευσμένα, γιατί θα έπαιρναν... κάποιο βραβείο και είχαν εμφανιστεί μόνο δύο καλλιτέχνες του περιπτέρου. «Υπέθεσα ότι θα ήταν ένας έπαινος ή μια τιμητική διάκριση. Δεν είχα ντυθεί επίσημα», λέει στο «Εθνος». Στην είσοδο αρχικά δεν της επέτρεπαν να μπει, γιατί η τελετή είχε αρχίσει. Υστερα από... διαπραγματεύσεις μπήκε και φτάνοντας στη θέση της, άκουσε ότι το αρμενικό περίπτερο απέσπασε την ανώτατη διάκριση, το Χρυσό Λιοντάρι. «Χαρά, συγκίνηση, υπερηφάνεια, αλλά και... ανακούφιση. Ευτυχώς πρόλαβα...».
Η Αρμενία συμμετέχει στην Μπιενάλε της Βενετίας με το «Armenity Hayoutioun», όπου 18 καλλιτέχνες της διασποράς παρουσιάζουν τη δουλειά τους, στο μοναστήρι που έχτισε ο Αρμένιος μοναχός Μεχιτάρ τον 18ο αιώνα στο νησάκι του Αγίου Λαζάρου.
«Εγώ έφτιαξα ένα artist book, που περιέχει φωτογραφίες από τουριστικούς οδηγούς των δεκαετιών 1960-1980 από την Ελλάδα, την Τουρκία και τη σοβιετική Αρμενία. Στόχος μου είναι να αμφισβητήσω τις δομές της εθνικής ταυτότητας, να ξεφύγουμε από τα όρια και τα σύνορα και να δείξω ότι όλοι οι λαοί μπορούμε να υπάρξουμε μαζί με έναν ενιαίο τρόπο, με άλλα λόγια να προβληματίσω για το πώς δημιουργείται η εθνική ταυτότητα μέσα από φωτογραφίες», λέει στην εφημερίδα και στη Μαρία Ριτζαλέου η τολμηρή εικαστικός.
Το βιβλίο της περιέχει 65 κολάζ, χωρίζεται σε εφτά κεφάλαια, που ακολουθούν τη λογική των εφτά θαλασσών -τρία από τα κεφάλαια εκτίθενται σε ισάριθμες βιτρίνες- και έχει τυπωθεί σε 100 αντίτυπα.
«Με ενδιαφέρει ιδιαίτερα το μετασοβιετικό και μεταοθωμανικό τοπίο και εκεί θέλω να εστιάσω την προσοχή στα έργα μου. Δίνω μεγάλη σημασία στην έρευνα, ψάχνω σε διάφορες χώρες, άλλωστε ζω σε διαφορετικές χώρες και πιστεύω ότι αυτό ακριβώς είναι και το σημαντικό στοιχείο της αρμενικής συμμετοχής, ότι έφερε κοντά ανθρώπους της διασποράς που «μίλησαν» για τον τόπο τους», σημειώνει.
Με ανώτερες σπουδές στη Βρετανία
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, όπου ζουν ακόμη οι γονείς της και εκεί έχει στήσει ένα μικρό studio, στο οποίο εργάστηκε τους προηγούμενους τέσσερις μήνες για τη συμμετοχή της στην Μπιενάλε. Τελείωσε το 3ο Λύκειο Χαριλάου, σπούδασε κινηματογράφο στη Γλασκόβη, στη Σχολή Καλών Τεχνών του Μπράιτον, έκανε μεταπτυχιακό στο Λονδίνο και διδακτορικό στο Γουεστμίνστερ, ενώ έχει ζήσει στο Λονδίνο, στη Νέα Υόρκη, στο Κάιρο και στην Κωνσταντινούπολη, όπου και θα επιστρέψει το προσεχές διάστημα για ένα νέο της project. «Η Θεσσαλονίκη είναι αυτό που λέμε home town. Νιώθω ότι εκεί είναι η βάση μου. Οι γονείς μου, οι παιδικοί μου φίλοι που δεν θα προδώσουν ποτέ, είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μου», λέει η Αικ. Γεγησιάν, που απολαμβάνει τη μεγάλη επιτυχία της στην ιδιαίτερη πατρίδα της.
