Το 2005 γεννήθηκε ένα φεστιβάλ ψηφιακών τεχνών το οποίο μες τα χρόνια έγινε σημείο αναφοράς όχι μόνο για τους καλλιτέχνες αλλά και για το κοινό που γεμίζει πάντα τους χώρους οι οποίοι το φιλοξενούν. To Διεθνές Φεστιβάλ Ψηφιακών Τεχνών είναι πλέον 11 χρονών, μετονομάστηκε σε Athens Digital Arts Festival και φέτος είναι ίσως πιο επίκαιρο απο ποτέ. Η θεματική του “Public Space_s” σχετίζεται εξετάζει τις πτυχές του δημοσιου χώρου και οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν στο φεστιβάλ έχουν πραγματικά ευφάνταστες ιδέες για το τρόπο που συνδέουν τον φυσκό με τον ψηφιακό κόσμο.

Λίγες ώρες πριν ανοίξει η αυλαία στη Διπλάρειο σχολή και τις πλατείες Μοναστηρακίου και Αγ. Ειρήνης, σταματήσαμε τον διοργανωτή Ηλία Χατζηχριστοδούλου για μία μικρή συζήτηση και βγάλαμε φωτογραφίες από το στήσιμο των έργων.

Η φετινή θεματική του 11ου Athens Digital Arts Festival έχει τον τίτλο “Public Space_s”. Πώς ορίζεται η έννοια του δημόσιου χώρου μέσα από τα έργα που παρουσιάζονται στο φεστιβάλ;
Είμαστε ιδιαίτερα ενθουσιασμένοι που η φετινή διοργάνωση επιχειρεί να διερευνήσει μία από τις πιο αντιφατικές έννοιες των ημερών μας. Θα ήταν άτοπο να δώσουμε ένα μοναδικό ορισμό, καθώς ο δημόσιος χώρος δε χαρακτηρίζεται πλέον μόνο από το φυσικό χώρο αλλά και από τον ψηφιακό, συνεπώς εμπεριέχει πολλαπλές ερμηνείες. Αυτός είναι και ο στόχος της φετινής διοργάνωσης: να παρουσιάσουμε τις πτυχές του δημόσιου χώρου μέσα από διαφορετικές καλλιτεχνικές αφηγήσεις, σχολιάζοντας τις συνθήκες του ψηφιακού κόσμου, την υποδομή των σύγχρονων πόλεων και των δικτύων και την αλληλεπίδρασή τους με τις νέες τεχνολογίες.

Τι σας έκανε περισσότερο εντύπωση στην προσέγγιση της συγκεκριμένης θεματικής από τους καλλιτέχνες; Έχουν κάποιοι κοινά σημεία;
Κατ’ αρχήν, είμαστε πολύ χαρούμενοι που η ελληνική και διεθνής καλλιτεχνική κοινότητα ανταποκρίθηκε και φέτος δυναμικά στο κάλεσμα συμμετοχής και συγκεκριμένα στη θεματική αυτή. Οι δεκάδες αιτήσεις που λάβαμε ανέδειξαν την επικαιρότητα του ζητήματος του δημόσιου χώρου στην εποχή που διανύουμε. Έχει ενδιαφέρον ότι ενώ ζούμε και δραστηριοποιούμαστε σε πολλούς εν δυνάμει δημόσιους χώρους, το ερώτημα για την ελευθερία που τους διακρίνει παραμένει. Η κοινή συνισταμένη των έργων, λοιπόν, είναι η κριτική τους προσέγγιση ως προς το τι ορίζεται τελικά ως δημόσιος χώρος, η οποία παρουσιάζεται με ψηφιακά εργαλεία που μας εντυπωσιάζουν.

Λίγα λόγια για το πρόγραμμα στη Διπλάρειο σχολή και τις πλατείες…
Είμαστε πολύ περήφανοι για το πρόγραμμα του 11ου Athens Digital Arts Festival. Θεωρώ ότι είναι από τα πιο ολοκληρωμένα και πολυεπίπεδα που έχουμε παρουσιάσει στη διάρκεια της πορείας μας. Η Κατερίνα Γκουτζιούλη, που είχε την κεντρική επίβλεψη του προγράμματος, σε συνεργασία με τους επιμελητές του Φεστιβάλ έχουν δημιουργήσει μέσα από τα έργα που θα φιλοξενηθούν στη Διπλάρειο Σχολή μια συνολική αφήγηση υπό τον τίτλο “Public Space_s”.

Παράλληλα, στην πλατεία Αγίας Ειρήνης, θα πραγματοποιούνται open air screenings, δίνοντας καλλιτεχνικό παλμό σε μια από τις πιο πολυσύχναστες περιοχές του κέντρου, ενώ στην πλατεία Μοναστηρακίου θα φιλοξενείται μία πολυ-κάναλη ηχητική χαρτογράφηση για το αστικό ηχοτοπίο, το Poli[s]sound των Nina Bouchard και Nikolaos Chandolias, το οποίο ξεδιπλώνει τους καθημερινούς ήχους της πόλης, δημιουργώντας μια μοναδική ηχητική αφήγηση της Αθήνας και των ανθρώπων που δραστηριοποιούνται σε αυτή.

Τελικά κατά πόσο είμαστε ελεύθεροι στον ψηφιακό κόσμο (ειδικά και με τη συνεχή διαρροή προσωπικών δεδομένων) και ποιες είναι οι πιο σημαντικές συνέπειες στη διαπροσωπική μας επικοινωνία;
Θα απαντήσω με μια φράση του Aaron Swartz: “Information is power. But like all power, there are those who want to keep it for themselves.”

Επιστρέψατε στην πλατεία θεάτρου σε άλλο χώρο αυτή τη φορά. Πώς συνέβαλε το κλίμα του και η ατμόσφαιρα του συγκεκριμένου, ιστορικού κτηρίου στον αρχικό σχεδιασμό του φεστιβάλ;
Φέτος, θέλαμε πολύ να επιστρέψουμε στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, στοχεύοντας στη δημιουργία ενός δυναμικού δημόσιου χώρου στη διάρκεια του Φεστιβάλ. Το ιστορικό κτήριο της Διπλαρείου Σχολής στην Πλατεία Θεάτρου αποτέλεσε τον καταλληλότερο κεντρικό χώρο διεξαγωγής μας, καθώς η βιομηχανική του ατμόσφαιρα και η ιστορική του μνήμη μας βοήθησε να δημιουργήσουμε την αφήγηση εκείνη που είχαμε στο μυαλό μας για τη φετινή διοργάνωση.

Συμπληρώσατε 11 χρόνια ζωής. Τι αλλαγές παρατηρείτε στην αντιμετώπιση των ψηφιακών τεχνών από τους Έλληνες καλλιτέχνες και το κοινό;
Το 2005, δημιουργήσαμε το Φεστιβάλ ως ανάγκη να προσφέρουμε μια πλατφόρμα για video art, installations και live performances. Στη δεκαετή του πορεία, ενσωματώναμε σταδιακά περισσότερες μορφές έκφρασης, όπως web art, animaton, installations κ.ά. θέλοντας να παρουσιάσουμε διαφορετικές δημιουργικές πτυχές του σύγχρονου ψηφιακού πολιτισμού. Η ανάγκη αυτή προέκυψε από την εξέλιξη των ψηφιακών τεχνών, καθώς και από το διαρκές αυξανόμενο ενδιαφέρον από την ελληνική κοινότητα προς αυτές. Είμαστε πολύ χαρούμενοι όταν βλέπουμε την ελληνική καλλιτεχνική κοινότητα να μεγαλώνει και όταν το κοινό ενεργοποιείται και εμπνέεται από τον ψηφιακό πολιτισμό.

Φωτογραφίες/συνέντευξη: Κική Παπαδοπούλου

Info
Ιστορικό κέντρο της Αθήνας
Κεντρικός χώρος:
Ε.Β.Ε. – Διπλάρειος Σχολή, Πλατεία Θεάτρου 3, 10552, Αθήνα

Εξωτερικοί χώροι:
Πλατεία Θεάτρου / Πλατεία Μοναστηρακίου / Πλατεία Αγίας Ειρήνης

Διάρκεια: 21 έως τις 24 Μαΐου

www.adaf.gr | #ADAF2015

Γενική είσοδος: €8 | Μειωμένη είσοδος: €5