Δεν είναι εύκολο για το κοινό να ζήσει τέτοιες στιγμές συγκίνησης, τρυφερότητας, γλυκύτητας, ειλικρίνειας σε μια συναυλία, όπως αυτές που προσέφερε η Λένα Πλάτωνος την Παρασκευή και το Σάββατο στη Μικρή Επίδαυρο, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.

Η αγαπημένη καλλιτέχνις παρουσίασε κομμάτια της εφ’ όλης της ύλης αλλά και από τη νέα της δουλειά μπροστά σε θεατές που, σχεδόν ευλαβικά, άκουγαν τα τραγούδια της, τα σιγοτραγουδούσαν και στο τέλος φώναζαν «μπράβο».

Η συνθέτρια που ξεκίνησε στο Τρίτο Πρόγραμμα επί των ημερών του Μάνου Χατζιδάκι, μελοποιώντας Ανδρέα Εμπειρίκο και γράφοντας τη δική της ιστορία, λίγα χρόνια μετά με τον κύκλο Καρυωτάκη και τα 13 τραγούδια του, στο πρώτο μέρος της συναυλίας παρουσίασε μια ανθολόγηση της υπέροχης μουσικής και της τραγουδοποιίας της, θυμίζοντάς μας τραγούδια από τη «Λιλιπούπολη», το «Σαμποτάζ», τις «Μάσκες Ηλίου», το «Γκάλοπ», τα «Λεπιδόπτερα», «Αναπνοές», «Η τρίτη πόρτα».

Η Σαβίνα Γιαννάτου και ο Γιάννης Παλαμίδας, στενοί της συνεργάτες όλα αυτά τα χρόνια, ανέλαβαν την ερμηνεία των κομματιών. Στο δεύτερο μέρος τον λόγο είχε αποκλειστικά η ίδια και ο Καβάφης. Τι κι αν είχε δηλώσει παλαιότερα πως ο Κωνσταντίνος Καβάφης δεν μελοποιείται;

Η ιδέα για τη μελοποίησή του καρφώθηκε στο μυαλό της σαν κομήτης ερχόμενος κατευθείαν από τα διαστημικά ηλεκτρονικά σύμπαντά της και το αποτέλεσμα χειροκρότησαν οι εκατοντάδες ακροατές των δύο συναυλιών (ανάμεσά τους, στην πρεμιέρα ο Δημήτρης Παπαϊωάννου και η Μαρία Φαραντούρη).

ΑΝΤ. ΚΑΡ.