Η "Ιφιγένεια εν Ταύροις" του Γκαίτε στο Ηρώδειο

05.06.2006
Στις 6 Ιουνίου τo Θέατρο Εποχή ανοίγει τη θεατρική αυλαία του Φεστιβάλ Αθηνών στο Ηρώδειο. Με αφορμή τα 20 χρόνια από την ίδρυσή του, η «ψυχή» και η κινητήρια δύναμή του, ο Βασίλης Παπαβασιλείου, σκηνοθετεί και παίζει μαζί με τους νεότερους ηθοποιούς Διώνη Κουρτάκη, Θόδωρο Κατσαφάδο, Πέτρο Λαγούτη και Αλέξανδρο Λογοθέτη την «Ιφιγένεια εν Ταύροις» του Γκαίτε.
Στις 6 Ιουνίου τo Θέατρο Εποχή ανοίγει τη θεατρική αυλαία του Φεστιβάλ Αθηνών στο Ηρώδειο.

Με αφορμή τα 20 χρόνια από την ίδρυσή του, η «ψυχή» και η κινητήρια δύναμή του, ο Βασίλης Παπαβασιλείου, σκηνοθετεί και παίζει μαζί με τους νεότερους ηθοποιούς Διώνη Κουρτάκη, Θόδωρο Κατσαφάδο, Πέτρο Λαγούτη και Αλέξανδρο Λογοθέτη την «Ιφιγένεια εν Ταύροις» του Γκαίτε.

Ένα από τα αριστουργήματα της γερμανικής λογοτεχνίας, έργο εμπνευσμένο από το ομώνυμο του Ευριπίδη και επηρεασμένο από το ρεύμα «Θύελλα και Ορμή», τα ανθρωπιστικά ιδεώδη και την έννοια της ελευθερίας της έκφρασης. Η «Ιφιγένεια» του Γκαίτε παρουσιάζεται στην καινούρια, σύγχρονη μετάφραση του Γιώργου Δεπάστα.

Διακόσια και πλέον χρόνια μετά τη συγγραφή του «και με την ελευθερία των μεσογειακών ανθρώπων (ίσως αυτή που έχουν οι Γερμανοί για τα δικά μας κλασικά κείμενα), το Θέατρο Εποχή επιχειρεί την απόδοση των ονείρων του κειμένου» σημειώνει ο Βασίλης Παπαβασιλείου και συνεχίζει «το έργο κηρύσσει το ιδεώδες του εκπολιτισμού. Κι από μια άποψη, δεν παύει να συνιστά πράξη απελευθερωτικής βεβήλωσης της συνώνυμης τραγωδίας του Ευριπίδη όπως κι εκείνη στον καιρό της στοιχειοθετούσε ένα είδος παράβασης του μύθου, κοντολογίς μια αναδιατύπωσή του.
Τελικά το ερώτημα είναι: Μήπως η ανθρωπότητα επινόησε το θέατρο ως όχημα αυτής της παραβατικότητας που είναι το άλλο όνομα της ελευθερίας μας ή μάλλον της δυνατότητας της ελευθερίας μας; Μήπως ξαναγράφοντας το παλιό - γιατί στο θέατρο, υπό μία έννοια, μόνο αυτό κάνουμε - επιδιδόμαστε εντέλει στη μόνη θεμιτή μορφή αταξίας απέναντι στην εξουθενωτική κηδεμονία του Λόγου και των Πραγμάτων;».

Στο κείμενο του Γκαίτε οι ανθρωποθυσίες αποτελούν πια παρελθόν. Το αραχνιασμένο θυσιαστήριο θυμίζει θέατρο ή μουσείο της αρχαίας συνήθειας, ενώ ο τέως δήμιος έχει παροπλιστεί κι έχει μετατραπεί σε ένα είδος εργάτη γενικών καθηκόντων. Ενα είδος τεχνικού της σκηνής που συνεργάζεται με την ιέρεια της θεάς για την εξασφάλιση της απόλυτης καθαριότητας του χώρου. Πού και πού μια απλή ζωοθυσία έρχεται να σηματοδοτήσει ένα πολεμικό κατόρθωμα, έργο του πρώην βάρβαρου λαού και του βασιλιά του. Ο αρχαίος κόσμος των τιμωρών θεών έχει πια εισβάλλει στο εσωτερικό των ανθρώπων κι έχει πάρει τη μορφή των συναισθημάτων και της συνείδησης...

Η παράσταση του Θεάτρου Εποχή αντιμετωπίζει το έργο ως «μια δοκιμή αποκάλυψης του διονυσιακού ονείρου σε ένα φαινομενικά απολλώνιο κείμενο. Υπάρχει μια σαφής διάκριση του λογίου και της ορχήστρας όσον αφορά στο χώρο του Ηρωδείου» σημειώνει ο σκηνοθέτης. Η πρώτη πράξη διαδραματίζεται στην ορχήστρα. Η δεύτερη και τρίτη πράξη - όπου γίνεται μια μετάθεση των ηρώων και των θεών σε μια μεταφυσική κατάσταση, στο λογίο. Στην τέταρτη και πέμπτη πράξη οι ήρωες ξανακατεβαίνουν στην ορχήστρα, δηλαδή στο επίπεδο της πραγματικότητας.


«Ιφιγένεια εν Ταύροις» του Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε

Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας
Σκηνοθεσία: Βασίλης Παπαβασιλείου
Σκηνικά-Κοστούμια: Μαρί-Νοέλ Σεμέ
Φωτισμοί: Θέμης Μουμουλίδης
Επιμέλεια κίνησης: Δημήτρης Σωτηρίου
Σχεδιασμός ήχου: Σπύρος Αραβοσιτάς
Διδασκαλία τραγουδιού: Θοδωρής Αμπαζής
Ερμηνεύουν: Βασίλης Παπαβασιλείου (Θόας), Διώνη Κουρτάκη (Ιφιγένεια), Πέτρος Λαγούτης (Ορέστης), Αλέξανδρος Λογοθέτης (Πυλάδης), Θόδωρος Κατσαφάδος (Αρκάς)

Η παράσταση ξεκινά στις 21:00.
Διάρκεια: 2 ώρες χωρίς διάλειμμα.

Τιμές εισιτηρίων ( € ): Ανω διάζωμα 15, Γ’ Ζώνη 20, Β’ 30, Α’ 40, Διακεκριμένη 50. Εκπτωση 50% στο Ανω διάζωμα και στην Γ’ Ζώνη.