ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ: Τις δικαιολογίες και τα αίτια τα ξέρουμε: πρώτη μέρα του προγράμματος, πρώτη μέρα που άνοιγε και το μαγαζί για φέτος, τι περιμένεις; Υποχρεωτικά τα πράγματα ήταν ‘μαγκωμένα’. ΟΚ?
Από την άλλη δεν περίμενα να δω τον Μιλτιάδη Πασχαλίδη να μοιάζει σα να ‘διεκπεραιώνει» το πρόγραμμά του, αντί να τη βρίσκει με αυτό.
Δεν μας έχει συνηθίσει έτσι.
Όλοι όμως δικαιούμεθα κάποιες πιο δύσκολες ημέρες, οπότε χαλάρωσα κι εγώ κι άφησα πολλά από τα τραγούδια να περάσουν από πάνω μου χωρίς να με αγγίξουν. Λίγο πριν το τέλος ζεστάθηκε κάπως το πράγμα, αλλά η βραδιά είχε περάσει..
Κάπου αλλού θα πρέπει να τον πετύχεις τον κύριο Πασχαλίδη φέτος, αν θέλεις να απολαύσεις κάτι πιο ζωντανό και ‘σπαρταριστό’.
ΠΡΙΝ ΠΑΣ
ΤΗΛΕΦΩΝΟ: 210-52.03.661
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: Κολωνού & Οδυσσέως 14, Μεταξουργείο (δίπλα στο ΠΕΡΟΚΕ)
ΗΜΕΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ: Παρασκευή-Σάββατο
ΕΝΑΡΞΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ: 22:30
Ήμουν κι εγώ εκεί...
«Πως να σωπάσω μέσα μου
Την ομορφιά του κόσμου
Ο ουρανός δικός μου
Η θάλασσα στα μέτρα μου»
Άργησε το πρόγραμμα να πάρει μπροστά, πέρασε πολύ ώρα πριν τα (γνωστότατα σε όλους τους παρευρισκόμενους) τραγούδια αρχίσουν να «αναβοσβήνουν» σαν φάροι, γλίστρησε η βραδιά κάτω από τα πόδια μας κάπου μεταξύ «Βυθισμένων αγκύρων» και «Ερωτόκριτου».
Πάει..
Αυτό που υποψιάζομαι πάντως είναι ότι δεν είμαι μόνο εγώ που βαριέμαι ν’ ακούω τα ίδια και τα ίδια τραγούδια στα προγράμματα των ίδιων καλλιτεχνών.
Και οι ίδιοι όταν λένε κάποια (στάνταρ) τραγούδια τους επί πολλές βραδιές, χρόνος μπαίνει χρόνος βγαίνει θα πρέπει κάποτε να κουράζονται.
Αυτό όμως είναι θέμα που λύνεται εύκολα, αν αντιμετωπίζει ο καλλιτέχνης τη live εμφάνισή του ως ευκαιρία για απελευθερωτικό πειραματισμό, αντί ως έτοιμη συνταγή (και ροή) για να διασκεδάσει τους θαυμαστές του.
Απλώς το δεύτερο είναι πιο εύκολο [και πάντα ελπίζει ο καλλιτέχνης ότι θα καταφέρει με μικροπαρεμβάσεις εδώ κι εκεί να το κάνει λιγότερο πληκτικό].
Επειδή δεν έχω κάτι να πω σχετικά με το πρόγραμμα, μπορώ ευπειθώς να αναφέρω ότι ο Μιλτιάδης Πασχαλίδης κυκλοφορεί σε λίγο καιρό καινούριο δίσκο, από τον οποίο μας είπε δύο τραγούδια. (Θα περιμένω να τα ακούσω όταν βγει το cd για να σου πω περισσότερα επ’ αυτών).
Να αναφέρω επίσης, ότι αν πας σ’ αυτές τις λίγες εμφανίσεις του στο ΣΥΡΜΟ, θα ακούσεις αρκετά τραγούδια των «Χαϊνηδων», των οποίων ήταν μέλος στις αρχές της δεκαετίας του ’90, Μάλαμα, Ξυλούρη, Ζούδιαρη, Μικρούτσικο (Καββαδία), Βαμβακάρη, πολλά κρητικά και, φυσικά, όλες τις δικές του επιτυχίες.
Τελικά αξίζει να πάω;
Αν είσαι από την Κρήτη, ξέρω ότι κάτι τέτοιες ευκαιρίες να ξανακούσεις τον Ερωτόκριτο και τα μεγάλα τραγούδια του Ξυλούρη δεν τις χάνεις. Αν είσαι φαν του Πασχαλίδη (ήταν πολλοί εκεί την Παρασκευή το βράδυ) θα ξαναπάς φαντάζομαι να ακούσεις τα τραγούδια του που σου αρέσουν.
Αν πάλι θέλεις ν’ ακούσεις από την ωραία φωνή του κάτι «διαφορετικό» και από τους μουσικούς του κάτι πιο συντονισμένο και εύηχο, πρέπει να περιμένεις κάποιο άλλο πρόγραμμα που θα παρουσιάσει φέτος το χειμώνα.
ΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ & Ο ΗΧΟΣ:
Ο ηχητικός εξοπλισμός είναι καινούριος και την Παρασκευή που πήγα ήταν η πρώτη λειτουργία του ενώπιον κοινού. Άρα οι μικροαστάθειες και τα ποικίλα μικροπαραπτώματα, δεδομένα. Εντός ολίγων ημερών όμως το σύστημα θα ρονταριστεί, είναι σίγουρο αυτό, και επιτέλους ο Συρμός θα αποκτήσει ήχο.
Τραγούδι: Μιλτιάδης Πασχαλίδης, Νίκος Παπαναστασίου
Κιθάρα: Μιλτιάδης Πασχαλίδης
Ακορντεόν: Νίκος Παπαναστασίου (συνολικά κάλλιστος)
Τύμπανα: Ηλίας Δουμάνης (προσεκτικός)
Μπάσο: Δημήτρης Μουτάφης (δύσκολα «εντοπίσιμος», ίσως λόγω ήχου)
Βιολί: Νεφέλη Μαρκάκη (ωραία τεχνική!)
Γεωργία Λαιμού.
Ησουν κι εσύ εκεί; Πες μου τι είδες μ' ένα mail...: [email protected]
