Νιλ Πόστμαν, Η πυξίδα του μέλλοντος

19.09.2002
Στο βιβλίο αυτό ο Πόστμαν περιγράφει με εύληπτο τρόπο τις επιπτώσεις της σύγχρονης κοινωνίας, της κοινωνίας της πληροφορίας και της τεχνολογικής έκρηξης στην ατομική συνείδηση, στις ηθικές αξίες και στην αποσύνθεση τελικά του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού. Παράλληλα, αναφέρεται στα προβλήματα που απασχολούν τον σύγχρονο άνθρωπο, στην μοναξιά του, στη σταδιακή απομόνωσή του και στο κλείσιμο στον εαυτό του. Βασικό σημείο αναφοράς του είναι η λήθη του παρελθόντα χρόνου, των αξιών και των ιδανικών του.
To μέλλον, αποτελεί βεβαίως μία ψευδαίσθηση. Τίποτα δεν συνέβη ακόμα ...
Ανάμεσα στις πολλές ενδιαφέρουσες μεταφορές του Μarshall ΜcLunah η πιο παράδοξη ήταν η αναφορά του στη σκέψη του "καθρέφτη του αυτοκινήτου". Ολοι μας είπε, οδηγούμε με ταχύτητα προς τα μπροστά στους αυτοκινητόδρομους έχοντας τα μάτια μας στραμμένα στον πίσω καθρέφτη, ο οποίος μπορεί να μας πει τι έχουμε πίσω μας, όχι όμως τι έχουμε μπροστά μας. Πίστευε ότι μόνο οι πρωτοποριακοί καλλιτέχνες είναι ικανοί να κοιτάξουν μέσα από το παρμπρίζ και επομένως να μας πουν τι πρόκειται να συμβεί. Η ειρωνεία είναι ότι το παρμπρίζ είναι επίσης ένας άλλου είδους καθρέφτης και για οποιοδήποτε μέλλον βλέπουμε είναι απλώς -και μόνο αυτό μπορεί να είναι- μία προβολή του μέλλοντος. Αναπολώντας το παρελθόν, πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι ενώ δεν είναι ψευδαίσθηση , είναι απόμακρο, μια συλλογή ασθενικών μνημών, βυθισμένες σε ασάφειες. Παρ' όλα αυτά, κάτι υπάρχει εκεί για να δούμε, κάτι έχουμε να μάθουμε από αυτό, να παράγουμε υλικό για νέους μύθους. Υπάρχει κάτι εκεί και θα φανερωθεί αν κοιτάξουμε πίσω μας, αν ψάξουμε προσεκτικά τον καθρέπτη ... (απόσπασμα από την εισαγωγή του βιβλίου)

Στο βιβλίο αυτό ο Πόστμαν περιγράφει με εύληπτο τρόπο τις επιπτώσεις της σύγχρονης κοινωνίας, της κοινωνίας της πληροφορίας και της τεχνολογικής έκρηξης στην ατομική συνείδηση, στις ηθικές αξίες και στην αποσύνθεση τελικά του σύγχρονου δυτικού πολιτισμού. Παράλληλα, αναφέρεται στα προβλήματα που απασχολούν τον σύγχρονο άνθρωπο, στην μοναξιά του, στη σταδιακή απομόνωσή του και στο κλείσιμο στον εαυτό του. Βασικό σημείο αναφοράς του είναι η λήθη του παρελθόντα χρόνου, των αξιών και των ιδανικών του.
Το βιβλίο αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν ένα δραστικό αντίδοτο στην τεχνολογική μανία της εποχής μας καθώς μας καλεί να αναλογιστούμε αν οι διανοητές του Διαφωτισμού μπορούν να είναι καλύτεροι πλοηγοί στον εικοστό πρώτο αιώνα απ' ότι ο Μπιλ Γκέιτς, ο Αλβιν Τόλφερ και ο Νικόλας Νεγρεπόντης.


Εκδόσεις Καστανιώτη
Τίτλος: Η πυξίδα του μέλλοντος, Πώς το παρελθόν μπορεί να βελτιώσει το μέλλον
Συγγραφέας: Νιλ Ποστμαν
Εισαγωγή - επιμέλεια: Στέλιος Παπαθανασόπουλος
Μετάφραση: Κάτια Μεταξά
Σελίδες: 232
ISBN: 960-03-3302-5