"Μέχρις ενός σημείου, η ατέλεια και ο θάνατος ανταγωνίζονται μεταξύ τους και αλληλοαναιρούνται. Αν ήμαστε τέλειοι, η ιδέα και μόνο ότι κάποτε θα πεθάνουμε, θα ήταν αφόρητη. Αν ήμαστε αθάνατοι, το άχθος των ατελειών μας, σε μια προοπτική αιωνιότητας, θα ήταν δυσβάστακτο.
Ωστόσο, υπάρχουν μέρες όπου αυτή η ισορροπία της απελπισίας θραύεται και σκεφτόμαστε ότι, αν διαθέταμε ένα ανεξάντλητο απόθεμα χρόνου, θα μπορούσαμε να καλύψουμε τις ελλείψεις μας και να απαλλαγούμε από τα ελαττώματά μας. Τότε μόνο βλέπουμε στο θάνατο τη βίαιη διακοπή που θα μας αποτρέψει απ' το να φτάσουμε να είμαστε εμείς οι ίδιοι και η αγωνία μας κατακλύζει..." (απόσπασμα από το βιβλίο)

Είναι ο άνθρωπος δέσμιος της γλώσσας; Γιατί τα αναγράμματα με τα οποία ο Γαλιλαίος έκρυβε τις ανακαλύψεις του επιδέχονταν και δεύτερη ερμηνεία; Και πως εξηγείται το ότι αυτή η ερμηνεία αποκάλυπτε σημαντικά αστρονομικά ευρήματα τρεις αιώνες πριν; Είναι άραγε μόνο τρία τα πρόσωπα που απαρτίζουν την Αγία Τριάδα;
Αυτά και άλλα προβλήματα τυραννούν το εν πλήρει σύγχυσει κεντρικό ήρωα αυτού του μυθιστορήματος, μπλεγμένο στον ιστό μιας ελκυστικής ιστορίας έρωτα και μυστηρίου. Αυτά, αλλά και πολλά άλλα ερωτήματα θα ταλανίσουν και τον αναγνώστη του Αλγορίθμου της Μελαγχολίας. Το κλειδί σε όλα αυτά μπορεί και να είναι μια μελωδία κρυμμένη σ' έναν πίνακα του Ρούμπενς,,, Όμως, αν η τέχνη είναι η απάντηση, ποια είναι η ερώτηση;


Εκδόσεις Opera
Tίτλος: Ο αλγόριθμος της μελαγχολίας
Συγγραφέας: Κάρλο Φραμπέτι
Μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης
Σελίδες: 184
ISBN: 960-7073-78-9