O Ιωάννης Αβραμίδης στο Μουσείο Τέχνης Μαγδεμβούργο

25.09.2002
Γλυπτά και σχέδια του Ιωάννη Αβραμίδη μαζί με έργα γερμανών γλυπτών - "μαθητών" του - παρουσιάζονται στην έκθεση που ξεκινάει την Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου στο Μουσείο Τέχνης της πόλης του Μαγδεμβούργου με την υποστήριξη του ΕΙΠ.
Γλυπτά και σχέδια του Ιωάννη Αβραμίδη μαζί με έργα γερμανών γλυπτών - "μαθητών" του - παρουσιάζονται στην έκθεση που ξεκινάει την Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου στο Μουσείο Τέχνης της πόλης του Μαγδεμβούργου με την υποστήριξη του ΕΙΠ.
Κάτοικος Βιέννης από το 1943, ο Ιωάννης Αβραμίδης, είναι μέλος της Αυστριακής Γερουσίας των Τεχνών και συγκαταλέγεται μεταξύ των σημαντικότερων ελλήνων καλλιτεχνών του εξωτερικού.

Ξεκίνησε την καριέρα του με ζωγραφική και σχέδιο, αργότερα όμως στράφηκε στην γλυπτική. Ο καλλιτέχνης γνώρισε ιδιαίτερη αναγνώριση στον γερμανόφωνο χώρο κυρίως κατά τις δεκαετίες του 60 και του 70 και αποτέλεσε έναν από τους σημαντικότερους πρωτοποριακούς καλλιτέχνες. Γεννήθηκε στο Βατούμ της Γεωργίας στις 26 Σεπτεμβρίου 1922. Η ελληνικής καταγωγής οικογένειά του κατέφυγε στην Αθήνα το 1939, λόγω διώξεων στη Σοβιετική Ένωση (ο πατέρας του πέθανε το 1937 στη φυλακή). Ο Αβραμίδης μεταφέρθηκε το 1943 από τις δυνάμεις κατοχής ως εργάτης στη Βιέννη, όπου και παρέμεινε έως σήμερα.

Πηγή για την καλλιτεχνική του δημιουργία αποτελούν το αρχαίο ελληνικό παρελθόν και η ιταλική αναγέννηση. Η ανθρώπινη μορφή είναι πάγιο θέμα του. Ιδιαίτερα γνωστά έργα του είναι συμπλέγματα από τη δεκαετία του '60, που αποτελούνται από φιγούρες, στημένες πολύ κοντά η μία στην άλλη οι οποίες παραπέμπουν σε ανοιχτούς χώρους, όπως η αρχαία Αγορά της κλασικής Πόλεως (το έργο Polis, διαστάσεων 225x200x100 εκ., θα είναι το βασικό έκθεμα στο Μαγδεμβούργο).

Από το 1945 έως το 1949 ο καλλιτέχνης σπούδασε ζωγραφική με καθηγητή τον Robin Andersen στην Akademie der Bildenden Kunste της Βιέννης, όπου αργότερα δίδαξε. Από το 1953 έως το 1956 σπούδασε γλυπτική με τον Fritz Wotruba, έναν από τους σημαντικότερους γλύπτες του 20ού αιώνα.
Εργα του Αβραμίδη έχουν εκτεθεί σε πολυάριθμες εκθέσεις: στη Μπιενάλε της Βενετίας, για παράδειγμα, όπου το 1962 εκπροσώπησε την Αυστρία, στην Εθνική Πινακοθήκη της Αθήνας το 1997 και στη Γλυπτοθήκη του Μονάχου το 1999. Το 1958 του απονεμήθηκε το Κρατικό Βραβείο της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Βιέννης, το 1964 το Βραβείο της Πόλεως της Βιέννης, το 1968 το βραβείο Will-Grohmanr-Preis της πόλης του Βερολίνου και το 1973 το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο της Αυστρίας.

Το Μουσείο Τέχνης είναι ο κύριος οργανωτής της έκθεσης που θα διαρκέσει έως τις 8 Δεκεμβρίου.