Πώς Να Ξεφορτωθούμε Τους Άλλους

30.04.2008
Πέρα από κάθε αμφιβολία, η σεναριακή ιδέα του «Πως Να Ξεφορτωθούμε Τους Άλλους» είναι τουλάχιστον ενδιαφέρουσα και οριακά ευφυής. Τη στιγμή που το τελευταίο οχυρό των κρατών πρόνοιας της «λευκής» Σκανδιναβίας πέφτει από το νεοφιλελεύθερο κύμα μεταρρυθμίσεων, ο Άντερς Ρόνοου Κλάρλουντ με μια μαύρη κωμωδία προσπαθεί να χτυπήσει το καμπανάκι του κινδύνου για τις επιπτώσεις των new age παραγωγικών καιρών. Το κοινοβούλιο της Δανίας ψηφίζει ένα έκτακτο στρατιωτικό νόμο, προσπαθώντας να καθαρίσει τη κοινωνία από τα «παράσιτά» της.

Πέρα από κάθε αμφιβολία, η σεναριακή ιδέα του «Πως Να Ξεφορτωθούμε Τους Άλλους» είναι τουλάχιστον ενδιαφέρουσα και οριακά ευφυής. Τη στιγμή που το τελευταίο οχυρό των κρατών πρόνοιας της «λευκής» Σκανδιναβίας πέφτει από το νεοφιλελεύθερο κύμα μεταρρυθμίσεων, ο Άντερς Ρόνοου Κλάρλουντ με μια μαύρη κωμωδία προσπαθεί να χτυπήσει το καμπανάκι του κινδύνου για τις επιπτώσεις των new age παραγωγικών καιρών.

Το κοινοβούλιο της Δανίας ψηφίζει ένα έκτακτο στρατιωτικό νόμο, προσπαθώντας να καθαρίσει τη κοινωνία από τα «παράσιτά» της. Έχουμε και λέμε... Άτομα που ζουν από την πρόνοια για χρόνια, ναρκομανείς, άεργοι, άστεγοι, αλκοολικοί, καταχραστές του δημοσίου χρήματος, φοροφυγάδες και αρκετές ακόμα αντιπαραγωγικές ομάδες του πληθυσμού, εξοντώνονται στο όνομα της ευημερίας του Κράτους. Τα άτομα που έχουν «σπάσει» το κοινωνικό συμβόλαιο και (δήθεν) ωφελούνται από το μόχθο των παραγωγικών και «τίμιων», οδηγούνται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και εκτελούνται με συνοπτικές διαδικασίες από τους στρατιωτικούς ανακριτές. Το «Πως Να Ξεφορτωθούμε Τους Άλλους» επικεντρώνεται σε μια μικρή ομάδα μελλοθάνατων αντιπαραγωγικών ανθρώπων, μέσα στην οποία βρίσκεται και ένα μέλος της αντιστασιακής οργάνωσης «Μαντέλα» που προσπαθεί να σώσει όσους περισσότερους παρίες μπορεί.

Η μακρά διαδρομή μιας ταινίας από μια πεφωτισμένη ιδέα μέχρι την κινηματογραφική αίθουσα, όμως, μπορεί να κρύβει δυσάρεστες εκπλήξεις . Ο Δανός σκηνοθέτης το ρίχνει στο «μαύρο καλαμπούρι» εκεί που δεν χρειάζεται, δημιουργεί μια αχρείαστη και μελό υποπλοκή που θολώνει το πολιτικό μήνυμα του φιλμ και σπαταλά τη μια μετά την άλλη τις ευκαιρίες για να πάρουμε στα σοβαρά το σκηνοθετικό του εγχείρημα. Το λαβωμένο από τις σκηνοθετικές αστοχίες φιλμ, βυθίζεται όσο περνάει η ώρα στη δήθεν χιουμοριστική του αφήγηση, μετατρέποντας μια έξυπνη ιδέα σε ένα συνοθύλευμα αταίριαστων σεκάνς. Δυστυχώς, ο Άντερς Ρόνοου Κλάρλουντ, δημιουργός του ντελικάτου «Strings», δεν τα καταφέρνει το ίδιο καλά χωρίς τις ευκίνητες μαριονέτες του, «ξεφορτώνοντας» εντέχνως το status που του προσφέρει το γεγονός ότι την παραγωγή της ταινίας έχει επιμεληθεί η γνωστή Zentropa, ιδιοκτησίας Λαρς Φον Τρίερ.

Γιάγκος Αντίοχος