Ορμηξέ της (όπως η Κέρι Φοξ επιτίθεται στον Μαρκ Ράιλανς στην «Σαρκική Εξάρτηση», 2001), μίλησέ της (ο Τζακ Νίκολσον «τ ακούει» από τη Ρίτα Μορένο στην «Γνωριμία Της Σάρκας», 1971), κάν της έκπληξη (η Τζούλι Κρίστι γλιστράει κάτω από ένα τραπέζι «αναζητώντας» τον Γουόρεν Μπίτι στο «Shampoo», 1975), άς τη να σε συγκινήσει (η Εϊκο Ματσούντα χύνει δάκρυα πάνω απ τον ανδρισμό του Φούτζι Τατσούγια στην «Αυτοκρατορία Των Αισθήσεων», 1976) ή τέλος πάντων καταβρόχθισέ τη (η Μπεατρίς Νταλ τρώει τον Ζαν Ιγκ Ανγκλάντ ζωντανό στο «Μπέτι Μπλου», 1986). Και μην ξεχνάς ότι σε περιόδους ξηρασίας μπορείς πάντοτε να ακονίσεις τις δεξιότητές σου γλείφοντας γλειφιτζούρια («Λολίτα», 1962), πιπιλώντας τον αντίχειρά σου («Βaby Doll», 1956), ή μπουκώνοντας το στόμα σου με μπανάνες («Διασημότητες», 1998). Οσοι αισθανθούν ότι τους λείπει, μπορούν πάντοτε να τη φέρουν πίσω για ένα «αληθινό» («Βrown Βunny», 2003), ενώ για τους απόλυτα αρχάριους μια Μαντόνα δεν κάνει ποτέ κακό, ειδικά όταν στο ντοκιμαντέρ «Τruth Or Dare» (1991), περιγράφει ακριβώς τις σωστές κινήσεις πάνω σε ένα μπουκάλι Coca Cola.
Υ.Γ. To «Βαθύ Λαρύγγι» (1972) δεν το ξεχάσαμε, αλλά καλύτερο είναι να το αντικαταστήσεις στο σεξοκινηματογραφικό σου πάνθεον με τον «Διάβολο Στο Κορμί Της» του Μάρκο Μπελόκιο (1986) και την πρώτη (φημολογούμενη ως) πραγματική πεολειχία στην ιστορία της mainstream οπτικοακουστικής λαγνείας. Πρωταγωνιστεί το στόμα της Μαρούσκα Ντέτμερς.Δ.Π.
