Ντυμένος το αλησμόνητο λευκό χορευτικό του κοστούμι με τον στενό καβάλο και το παντελόνι που τιμά τα άξια οπίσθιά του, ο Τόνι Μανέρο αλωνίζει τις νύχτες του Σαββάτου τη συνοικιακή ντίσκο και μεταμορφώνεται σε έναν ημίθεο που αφήνεται να τον λούσουν οι αποχρώσεις των φωτορυθμικών, σημαδεύει τα λιγοστά μέτρα της πίστας με τα βήματά του και μετατρέπει τον οργασμό και την εκσπερμάτωσή του σε χορό και έκσταση. Λ.Κ.