Υποψήφια για το τρίτο Οσκαρ της καριέρας της ως Μάργκαρετ Θάτσερ, η Μέριλ Στριπ αποκαλύπτει ότι η εμπειρία της ταινίας τής χάρισε μεγαλύτερο σεβασμό για όσα πέτυχε μία γυναίκα μέσα σε έναν ανδροκρατούμενο κόσμο.
«Παρακολούθησα από πολύ νωρίς την πορεία της Θάτσερ. Και παρότι οι πολιτικές της ήταν ελάχιστα δημοφιλείς -για να το πω κομψά- στους κύκλους μου, ο κόσμος είχε εντυπωσιαστεί που μια γυναίκα είχε γίνει ηγέτης», δήλωσε η Στρηπ στο Radio Times.
«Οταν ήμουν φοιτήτρια, τα επαγγέλματα που ήταν ανοιχτά στις γυναίκες ήταν πάρα πολύ λίγα. Πολύ λίγες γυναίκες πήγαιναν στη Νομική, καμιά δεν ονειρευόταν να γίνει επικεφαλής πολυεθνικής, όλα αυτά ήταν εκτός συζήτησης. Μπορούσες ίσως να γίνεις διευθύντρια σε ένα περιοδικό εάν αυτό ήταν γυναικείο όμως. Σε έναν τέτοιο κόσμο εισήλθε η Μάργκαρετ Θάτσερ κι ανέβηκε στην κορυφή του. Κι αυτό ήταν εξαιρετικό».
Η Στριπ που προωθεί την ίδρυση του «Εθνικού Μουσείου Γυναικείας Ιστορίας» στην Ουάσινγκτον, σε πρόσφατη εκδήλωση συγκέντρωσης κονδυλίων κατέφυγε σε ένα από τα πολλά τσιτάτα της Θάτσερ: «Αν θες να γίνει κουβέντα για κάτι, απευθύνσου σε έναν άντρα. Αν θες να γίνει η δουλειά, ρώτα μια γυναίκα».
Υποδυόμενη την πρώην πρωθυπουργό της Βρετανίας απέκτησε σεβασμό σε όσα κατάφερε η Θάτσερ, αντιμέτωπη ούσα με μεγάλες δυσκολίες: «Οσα περισσότερα μάθαινα, τόσο περισσότερο άλλαζε η άποψή μου για κείνη. Οπως και να βλέπει κανείς τις πολιτικές της, που σε πολύ κόσμο δεν άρεσαν καθόλου, η κλίμακα της επιρροής της και το γεγονός ότι πετύχαινε να προωθήσει πράγματα ήταν εκπληκτικά» λέει η Στριπ και προσθέτει: «Και η πνευματική, η φυσική και η διανοητική ενέργεια που απαιτούσε προκειμένου να ζεί κάθε μία από τις στιγμές εκείνων των ημερών ως επικεφαλής της κυβέρνησης αποτελούσαν πραγματικό φαινόμενο. Είναι πραγματικά καθηλωτικό να σκεφτεί κανείς ότι παρέμεινε στη Ντάουνινγκ Στρητ για 10 και μισό έτη. Θαυμάζω αυτό το επίτευγμα. Με δέος στέκομαι μπροστά του, παρότι δεν συμφωνώ με πολλές από τις πολιτικές της».
Η 62χρονη Στριπ που δέχθηκε ήδη πυρά από τους Συντηρητικούς για την ερμηνεία της («ημι-υστερική και υπερ συναισθηματική» την χαρακτήρισε ο Λόρδος Tebbit), εκμυστηρεύεται τον τρόπο που θα ήθελε η Θάτσερ να αντιμετωπίσει την ταινία:
«Διατηρώ πολλές αμφιβολίες εάν η Θάτσερ θα δει αυτή την ταινία. Αλλά εάν το κάνει ελπίζω να την αντιμετωπίσει ως μία παθιασμένη προσπάθεια να κατανοηθεί το μέγεθος της ζωής της, η θέση της στην ιστορία, το τί έκανε καθώς επίσης και το κόστος, το ανθρώπινο κόστος που ζητείται από τους ηγέτες να πληρώσουν. Ελπίζω να καταλάβει ότι τη ταινία γυρίστηκε με σεβασμό».
Ασπίδα της οι τρόποι της
Η Στριπ πιστεύει ότι «κλειδί» στην επιτυχία του ρόλου της ήταν το γεγονός ότι κατάφερε να «αιχμαλωτίσει» τη φωνή και τους ιδιαίτερους τρόπους της Θάτσερ: «Ο τρόπος που στεκόταν και που καθόταν, ο τρόπος που σταύρωνε τα πόδια της, τα κοσμήμτα που φορούσε, το πως κουνούσε το κεφάλι της όταν επιχειρηματολογούσε -όλα αυτά ήταν πολύ σημαντικά. Και ήταν πολύ δικά της χαρακτηριστικά. Ετσι προσπάθησα να τα οικειοποιηθώ σε μεγάλο βαθμό επειδή όλα τους είχαν να κάνουν και με το πως ο κόσμος αντιδρούσε απέναντί της. Οι τρόποι της Θάτσερ ήταν η ασπίδα της».
Αποκαλύπτει επίσης ότι για τις ανάγκες του ρόλου της μελέτησε πολύ ώστε -όπως και η Θάτσερ- να καταφέρει να αλλάξει τη φωνή της: «Οταν εξελέγη στην ηγεσία του Συντηρητικού Κόμματος, η Θάτσερ βρήκε τρόπους να παραγάγει μια διαφορετική φωνή για να ανταποκριθεί στις δημόσιες ομιλίες: Την βάθυνε, την εμπλούτισε, την υποστήριξε με ανάσες. Ετσι ήμουν αναγκάσμένη να πιάσω και τις δύο φωνές. Εκείνη με την οποία ξεκίνησε και εκείνη με την οποία κατέληξε όταν έγινε ηγέτης».
