Τα νεαρά μέλη της εύπορης οικογένειας Ντέιβισον συγκεντρώνονται στο επαρχιακό τους εξοχικό, παρέα με τους συντρόφους και τις φιλενάδες τους, προκειμένου να γιορτάσουν μαζί εκεί την επέτειο του 35χρονου γάμου των γονιών τους. Αγνοούν, φυσικά, ότι οι ένοικοι του γειτονικού σπιτιού έχουν πέσει μια μέρα πριν νεκροί κατόπιν μυστηριώδους επίθεσης. Ή πως οι τρεις μασκοφόροι δολοφόνοι πρόκειται σύντομα να επισκεφτούν και τη δική τους διεύθυνση.

Αυτή είναι η ιστορία τού «Είσαι ο Επόμενος» και δεν χρειάζεται να έχει παρακολουθήσει κανείς πολλά φιλμ στη ζωή του ώστε να του φανεί ότι κάπου την έχει ξαναδεί. Ο σκηνοθέτης το έχει αυτό καλά υπ’ όψη του, όπως πολύ καλά ξέρει και πως η ταινία του δεν ξεφεύγει από μια γνώριμη θεματική πεπατημένη, τα στοιχεία της οποίας μάς είναι οικεία από αμέτρητες άλλες slasher δημιουργίες του παρελθόντος.

Επειδή, όμως, είναι αναμφίβολα ταλαντούχος πίσω από την κάμερα, κατορθώνει και αναδεικνύει το υλικό του. Οργανώνει άψογα έναν δεκαμελή ανθρώπινο θίασο στο εσωτερικό ενός κλειστού ντεκόρ, καθοδηγεί τους ρυθμούς του με αλάνθαστο τρόπο, συνεργάζεται με το σενάριο προκειμένου να δώσει στρατηγική θέση στο χιούμορ, στους τακτικούς αιφνιδιασμούς ή στις συμπαθείς ανατροπές που καιροφυλακτούν και στο τέλος βγαίνει κερδισμένος: η ταινία του παίρνει μια πολυμαγειρεμένη συνταγή και της προσθέτει λίγη (πικάντικη) νοστιμιά.