Ελάχιστα πράγματα συμβαίνουν σε αυτή την ταινία, τη βασισμένη στο θεατρικό έργο που έγραψε ο ίδιος ο (βραβευμένος με Οσκαρ σεναρίου για το «Κάτω Από Τη Λάμψη Του Φεγγαριού») σκηνοθέτης. Κι όμως, μέσα στους κλειστούς χώρους, οι σπινθήρες των συναρπαστικών διαλόγων πολλαπλασιάζουν τη δράση ανεβάζοντας συνεχώς την ένταση. Μια αυστηρή ηγουμένη (Στριπ), ένας προσφιλής καθολικός ιερέας (Χόφμαν) και μια αφελής καλόγρια (Ανταμς) αποτελούν το ιδιότυπο τρίγωνο το οποίο περικλείει και συμπιέζει τη βασική «Αμφιβολία» του τίτλου: παρενόχλησε ή όχι ο ιερέας τον μαθητή; Η οριστική ετυμηγορία ενός ναι ή ενός όχι δεν είναι πάντως το ζητούμενο, αφού το μυστήριο μεταβάλλεται γρήγορα σε μια φιλοσοφική διελκυστίνδα για τη δύναμη (ή την αδυναμία) της πίστης. Χριστιανικές παραβολές (σαφώς εμπνευσμένες από εκείνες των Ευαγγελίων) μπλέκουν με ηθικά διλήμματα γύρω από το βάρος και την ουσία της Αλήθειας, ενώ η καταπληκτική σκηνή με τη μητέρα του μαθητή (Ντέιβις) δίνει άλλη διάσταση στην αποκάλυψη ή την απόκρυψη του καταγγελλόμενου παιδεραστή.

Εντυπωσιακές ερμηνείες βοηθούν το φιλμ να ξεφύγει από το βαρετό θεολογικό του περίβλημα και να αφορά όλους τους θεατές. Βασικό του προτέρημα, η πυκνότητα των διαλόγων και η καθαρότητα των ιδεών. Ελάττωμά του η αδυναμία του Σάνλεϊ να βρει την αναγκαία κινηματογραφικότητα έξω από το θεατρικό στυλιζάρισμα της μορφής του.

ΟΡΕΣΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΔΑΚΗΣ