Με αισθητική τηλεοπτικού δράματος και ερμηνείες αντάξιες της «Ζώνης Του Λυκόφωτος», το «Carousel» του Σταμάτη Τσαρουχά («Οι Γενναίοι Της Σαμοθράκης») οδεύει με γουρλωμένα μάτια προς τον αφανισμό οποιασδήποτε εμπιστοσύνης μάς έχει απομείνει στο εγχώριο ταλέντο. Το παιδαριώδες σενάριο, δια χειρός της μονίμως στοιχειωμένης πρωταγωνίστριας, διαθέτει αξιώσεις ψυχολογικού θρίλερ, αλλά στην πραγματικότητα αποτελεί μια αργή και βασανιστική κατάδυση στην κωμωδία.

Το «Carousel» είναι όλα όσα μπορείς να πάθεις αν πάρεις τον εαυτό σου υπερβολικά στα σοβαρά:

α) Γράφεις σενάριο βασισμένο στο βιβλίο σου και φυσικά πρωταγωνιστείς, γιατί κανείς άλλος δεν θα μπορούσε να σε ενσαρκώσει καλύτερα από τον ίδιο σου τον εαυτό.

β) Προσθέτεις voice over γιατί σου αρέσει ο ήχος της φωνής σου (και μάλλον θεωρείς τον θεατή υπερβολικά χαζό για να μπει στο νόημα χωρίς πατερίτσες).

γ) Πλαισιώνεις τον εαυτό σου με διάφορους ασήμαντους χαρακτήρες που σου υπενθυμίζουν συνεχώς πόσο ταλαντούχα, ερωτεύσιμη και ιδιαίτερη είσαι.

δ) Βάζεις το χαρακτήρα σου να προσφέρει κοινωνική εργασία, μην τυχόν και σε περάσουν για εγωίστρια.

ε) Βρίσκεις κάποιον να σε σκηνοθετήσει. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι για ποιο λόγο το κράτος αποφάσισε να σε χρηματοδοτήσει.

ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΥΛΑΚΗ