Μετά την περσινή επιτυχία του «Μόλις Χώρισα» ο Βασίλης Μυριανθόπουλος αποφασίζει να κάνει πλάκα με τον πολυχρησιμοποιημένο μύθο της γυναίκας που περιμένει το πριγκηπόπουλο, εξοπλίζοντας την άτυχη στον έρωτα πρωταγωνίστριά του ακόμα και με τις τρεις καλές νεράιδες - που έχουν εδώ τη μορφή των γλωσσούδων θειάδων από την Πόλη.

Αν και η ταινία είναι χαριτωμένη στην αποτύπωση των κλασικών κουσουριών του άρρενα νεοέλληνα (ο μαμάκιας, ο σπαγγοραμένος, ο γυναικάς, ο ζηλιάρης), ο Μυριανθόπουλος εξαντλεί όλη του την ευρηματικότητα στο σπιντάτο μοντάζ, τα τεχνάσματα της γυναικείας πονηριάς και τις αστραφτερές (σχεδόν camp), φαντασιακές εμφανίσεις της Ζέτας Μακρυπούλια, ξεχνώντας να φτιάξει τρισδιάστατους χαρακτήρες και να σκαρφιστεί την απαραίτητη τρέλα που θα απογείωναν τη «Σούλα» σε κάτι πραγματικά αστείο και φευγάτο.

Ως έχει, παραμένει μια προβλέψιμη, ρομαντική κομεντί που, αν και τηλεοπτικών προδιαγραφών, τουλάχιστον δεν προσβάλλει τη νοημοσύνη του νεανικού, γυναικείου κοινού στο οποίο κυρίως απευθύνεται.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΑΤΣΑΒΟΣ