Η αγάπη ως άπιαστο βραβείο καλής συμπεριφοράς είναι το βασικό θέμα πίσω από μια επική σχεδόν ερωτική ιστορία που μοιράζεται στα τρία. Αλλο ένα καταραμένο τρίγωνο για τον Φρανσουά Τριφό, μόνο που αυτή τη φορά η μποέμικη ξεγνοιασιά του «Ζιλ και Ζιμ» αντικαθίσταται από στενούς κορσέδες και παρθενικό φλερτ. Η πτώση των ηθών έρχεται αργότερα.

Θαμπωμένος από ένα καλοκαίρι γεμάτο γυναίκες που για πρώτη φορά δεν συμπεριλαμβάνουν τη μαμά του, ο Κλοντ (Ζαν Πιέρ Λεό) επιτρέπει στην Αν (Κίκα Μάρκχαμ) να τον πείσει ότι οφείλει να ερωτευτεί την αδερφή της. Παρ’ όλο που ο θεός του έρωτα δεν έρχεται ποτέ, η Μίριελ (Στέισι Τέντετερ) καταφέρνει να διαποτίσει την ύπαρξή του, αν και η αγάπη κατά το Φρανουά Τριφό ανθίζει μόνο δια της απουσίας.
Μάλλον γι’ αυτό η μαμά του καταφτάνει αποφασισμένη στη βρετανική εξοχή και τον παίρνει άρον-άρον μαζί της. Αν μετά από ένα χρόνο συνεχίζει να την ποθεί, θα του επιστρέψει να περάσει τη ζωή του μαζί της.

Γυρισμένη με τη γοητευτική ακαμψία που αρμόζει στις αρχές του 20ου αιώνα, οι πρωταγωνιστές υπογραμμίζουν τη μάλλον απαθή ομιλία τους με θεατρικές χειρονομίες και η ρουτινιάρικη αφήγηση θα μπορούσε κάλλιστα να ανήκει σε ντοκιμαντέρ του History Channel.
Ο Τριφό όμως ξέρει τι κάνει. Στραγγίζοντας την ταινία από υπερφίαλες εκφράσεις πάθους καταφέρνει να πάει ακόμα πιο βαθιά, μετατρέποντας μια απλοϊκή ιστορία αγάπης σε ένα δίωρο αισθαντικό έπος χωρίς να πλατειάζει ούτε λεπτό. Τα δέκα χρόνια που διανύουν «Οι Δυο Αγγλίδες» και οι τρεις δεκαετίες που τις χωρίζουν από το σήμερα δεν αφήνουν κανένα σημάδι κόπωσης στη ροδαλή επιδερμίδα τους, αφού ο έρωτας αλλάζει συνεχώς χέρια εξερευνώντας κάθε πιθανό συνδυασμό σε μια ακόμη σπουδή του Γάλλου σκηνοθέτη πάνω στις διασκεδαστικά επώδυνες συνέπειες του να αγαπάς.

-ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΥΛΑΚΗ