Ούτε στο ελάχιστο δεν έμοιασε στον καταξιωμένο συγγραφέα πατέρα της, Αρθουρ Μίλερ, η κόρη του. Φανερώνοντας υπέρμετρη αυτοπεποίθηση στην πένα της, η Ρεμπέκα σκαρφίστηκε την ιστορία της Πίπα Λι και της ψυχολογικής κατάπτωσης στην οποία ετοιμάζεται να εισέλθει ως βιβλίο και κατόπιν ως ταινία.

Μόνο που, κατά τη μεταφορά από τις σελίδες στην οθόνη, κάποιος έπρεπε να της είχε επισημάνει ότι δεν δοκιμάζεις ποτέ να διασκευάσεις στο σινεμά κάτι που εξαρχής μοιάζει αδύναμο στο χαρτί. Κάπως έτσι καταλήξαμε με αυτό το μετριότατης σύλληψης και εκτέλεσης δράμα που δεν σώζεται ούτε από τα ατέλειωτα πηγαινέλα διασήμων ηθοποιών ούτε φυσικά από την τηλεοπτική νοοτροπία και αισθητική του. Αν ο μπαμπάς Μίλερ ζούσε, όλο και κάποια συμβουλή θα είχε να δώσει στη βιαστική και αυτάρεσκη θυγατέρα του.

Λ.Κ