Μετά το θάνατο του πατέρα της, η Κάθριν αναρωτιέται αν έχει κληρονομήσει την ιδιοφυϊα του στα μαθηματικά ή την τρέλα του.

Αφοσιωμένη στη φροντίδα του νοητικά διαταραγμένου πατέρα της, η Κάθριν βρίσκει την απόδειξη ενός ιδιαίτερα δύσκολου μαθηματικού προβλήματος. Οταν όμως δοκιμάζει δειλά- δειλά να τη μοιραστεί με τους αγαπημένους της, αδυνατεί να βρει άλλες, σημαντικότερες αποδείξεις. Εκείνες που θα τους πείσουν ότι δεν είναι επίσης τρελή, παρά μόνο χαρισματική. Που θα της ξεκαθαρίσουν αν η αδελφή της την αγαπά ή απλά τη ζηλεύει. Που θα τη βεβαιώσουν ότι ο εραστής της δεν την εκμεταλλεύεται για να οικειοποιηθεί το έργο του πατέρα της...

Τα μαθηματικά, λένε, είναι η γλώσσα του σύμπαντος. Με αυτό κατά νου, ο Ομπερν συνέθεσε ως θεατρικό έργο ένα ξεχωριστό δράμα για τις ανθρώπινες σχέσεις που μοιάζουν με περίπλοκες, επίπονες στη λύση τους μαθηματικές εξισώσεις, και συνάμα ένα διακριτικά εύστοχο ψυχογράφημα για την εύθραυστη ποιότητα της ανθρώπινης φύσης. Μεταφέροντας το «Ρroof» στο σινεμά, ο Μάντεν κάνει τους ήρωες του αφοπλιστικά άμεσους, με μια «αλτρουιστικά» απλή, γήινη σκηνοθεσία (διαβρωμένη μόνο από την κατά στιγμές φλύαρη μουσική του Γουόρμπεκ), αφήνοντας την ιδιοφυώς... συγκλονιστική ερμηνεία της Πάλτροου να χτίζει το σασπένς και να δίνει τον παλμό στο φιλμ του.

ΙΩΑΝΝΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ