Ο Μπάρι μια νεαρή και ανήσυχη μέλισσα, που δεν συμβιβάζεται με τη σκληρή εργατικότητα του σιναφιού της, αποφασίζει να μιλήσει σε μια γοητευτική ανθοκόμο. Η σχέση τους θα αποκαλύψει στον Μπάρι έναν καινούργιο κόσμο, οπού τα ανθρώπινα όντα εκμεταλλεύονται τη φύση χωρίς να πρέπει να λογοδοτήσουν σε κανέναν. Η νεαρή μέλισσα ξεκινάει δικαστικό αγώνα ενάντια στους ανθρώπους καταπιεστές που βάζουν το δάκτυλο τους μέσα στο βάζο με το μέλι χωρίς να ανταμείβουν τα εργατικά έντομα.
Η μακροχρόνια παράδοση της DreamWorks δεν σε αφήνει να αμφισβητήσεις το επίπεδο του ψηφιακού animation της «Ταινίας Μιας Μέλισσας». Από το «Antz» μέχρι την «Μαγαδασκάρη» και τον «Σρεκ» το major στούντιο έχει αποδείξει ότι μπορεί «ζωντανέψει» ψηφιακά οποιοδήποτε πλάσμα κινείται πάνω στη Γη και έξω από αυτή. Η συζήτηση για την ταινία καταλήγει μοιραία στην πλοκή της, η οποία αποτελεί και αδύνατό της σημείο. Τα ηθικά διδάγματα για το ότι όλοι μπορούν να βρουν το δίκιο τους στην Αμερική (ακόμα και οι μέλισσες), καθώς και το σχηματικό φινάλε με το ηχηρό μήνυμα ότι ο καθένας έχει την θέση του σε αυτήν την κοινωνία αποτελούν το σεναριακό αντίποδα στο άκρως δημοκρατικό «everybody can cook» του συμπαθέστατου Ρατατούη. Όσο και αν μας άρεσαν τα cool γυαλιά του πατέρα του Μπάρι, από μόνο του το στόρι της ταινίας παραπέμπει σε πιο περίπλοκους συνειρμούς που πάνε πακέτο με την αμερικανοθρεμμένη και βολική νοοτροπία της working class περηφάνιας.
Γιάγκος Αντίοχος
