Ζώνη Υψηλού Κινδύνου: Του Πίτερ Μπεργκ

20.11.2007
Μία ακόμη ανώφελη προσθήκη στη μετά - Ιράκ υστερία που μοιάζει να έχει καταλάβει το λόφο του Χόλιγουντ, η «Ζώνη Υψηλού Κινδύνου» είναι η ταινία που αποδεικνύει πως το εμπορικό πολιτικό σινεμά εν έτει 2008 υπάρχει μόνο αν είναι γραμμένο σαν ένα επεισόδιο του τηλεοπτικού CSI, κινηματογραφημένο με τη φρενήρη ταχύτητα του «Τελεσίγραφου του Μπορν» και βαθυστόχαστο μέχρι το σημείο που δεν θίγει τις κραταιές απόψεις της κυβέρνησης Μπους.

Μία ακόμη ανώφελη προσθήκη στη μετά - Ιράκ υστερία που μοιάζει να έχει καταλάβει το λόφο του Χόλιγουντ, η «Ζώνη Υψηλού Κινδύνου» είναι η ταινία που αποδεικνύει πως το εμπορικό πολιτικό σινεμά εν έτει 2008 υπάρχει μόνο αν είναι γραμμένο σαν ένα επεισόδιο του τηλεοπτικού CSI, κινηματογραφημένο με τη φρενήρη ταχύτητα του «Τελεσίγραφου του Μπορν» και βαθυστόχαστο μέχρι το σημείο που δεν θίγει τις κραταιές απόψεις της κυβέρνησης Μπους. Ανακατασκευάζοντας την τρομοκρατική επίθεση στους Δίδυμους Πύργους, ακολουθεί την αποστολή τριών εξειδικευμένων πρακτόρων του FBI (Τζέιμι Φοξ, Κρις Κούπερ, Τζένιφερ Γκάρνερ) σε μία Σαουδική Αραβία που φλέγεται, αναζητώντας ουσιαστικά τη δικαιολογία που θα επισημοποιήσει την τρομοκρατία ως κοινό έγκλημα του ποινικού κώδικα.

Δίνοντας στην πραγματικότητα περισσότερα από ένα άλλοθι στην εισβολή της Αμερικής στο Ιράκ. Και προσφέροντας με το μελοδραματικό φινάλε μία ακόμη ανάσα ανακούφισης στην ήδη κορεσμένη ενοχή του λαού της απέναντι σε έναν ανοιχτό και αναίτιο πόλεμο. Αφήνοντας το όνομα του Μάικλ Μαν στην παραγωγή να αιωρείται ως ένα από τα αναπάντητα ερωτήματα που δεν τολμά να απαντήσει.

ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΡΑΝΑΚΗΣ