ΜΑΝ PUSH CART: ΤΟΥ ΡΑΜΙΝ ΜΠΑΧΡΑΝΙ

20.12.2007
Ηταν μια από τις ανεξάρτητες εκπλήξεις της περσινής χρονιάς. Τρεις υποψηφιότητες στα Independent Spirit Awards, βραβείο της FIPRESCI στο φεστιβάλ του Λονδίνου, βραβείο κοινού και ανδρικής ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

ΣΕΝΑΡΙΟ Ραμίν Μπαχρανί ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ Αχμάντ Ραβζί, Λετίσια Ντολερά, Αλί Ρεζά ΔΙΑΡΚΕΙΑ 87 ΔΙΑΝΟΜΗ NEW STAR

Ηταν μια από τις ανεξάρτητες εκπλήξεις της περσινής χρονιάς. Τρεις υποψηφιότητες στα Independent Spirit Awards, βραβείο της FIPRESCI στο φεστιβάλ του Λονδίνου, βραβείο κοινού και ανδρικής ερμηνείας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Κι όλα αυτά με ελάχιστο μπάτζετ, με σχεδόν ερασιτέχνες ηθοποιούς, με γύρισμα που προδίδει οικονομική ένδεια και αναγκαστική εφευρετικότητα.

Η ιστορία περιορίζεται στην αγωνία ενός Πακιστανού μετανάστη να σπρώχνει την άθλια καντίνα του στους δρόμους του Μανχάταν, να την τοποθετεί κάπου και να πουλά καφέδες και ντόνατς. Κάθε μέρα κάνει την ίδια διαδρομή, την ίδια βασανιστική ρουτίνα, σπρώχνοντας τον εξευτελισμό του κι αναζητώντας στωικά μια ιδιότυπη αξιοπρέπεια.

Τα υλικά με τα οποία φτιάχτηκε η ταινία που συμπεριλαμβάνει την ιστορία του είναι ορατά και απλά: λιτή, κι όμως γεμάτη ενέργεια και πάθος, ερμηνεία που δεν ξεφεύγει ποτέ από το ουσιώδες, γρήγορες κλεφτές κινήσεις της κάμερας, χώροι φυσικοί που δεν αποκαλύπτουν παρά τις πραγματικές τους διαστάσεις. Ενας άνθρωπος αντιμέτωπος με τη μοίρα που ο ίδιος επέλεξε, ένα όνειρο, μια άβυσσος συναισθημάτων. Μια ταινία που σε ακινητοποιεί και τη θυμάσαι για πολύ καιρό.

ΟΡΕΣΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΔΑΚΗΣ