Ο άγνωστος για το ελληνικό κοινό Θοδωρής είναι  56 χρονών, ζει στη Θεσσαλονίκη και ψάχνει απεγνωσμένα για δουλειά προσπαθώντας να ισορροπήσει σε μια καθημερινότητα που δεν του ταιριάζει. Μέσα από μια βαθιά προσωπική διήγηση αλλά και μέσα από την εικόνα που δίνουν παλιοί συνεργάτες και φίλοι, ξεπροβάλει ο χαρακτήρας και το παρελθόν αυτού του ‘αδιόρθωτου ροκά’.

Ο σκηνοθέτης παρακολουθεί αθόρυβα την ιστορία αλλά με αρκετές μικρές παρεμβολές. Πετυχαίνει να συγκινήσει χωρίς η ταινία  να γίνεται μελό, αλλά αφήνει να ακούγονται οι ερωτήσεις του σαν να γίνεται κουβέντα με τους συνομιλητές του στοχεύοντας σε μια οικειοποίηση του κοινού με το υποκείμενο του ντοκιμαντέρ. Κάτι που όμως πολλές φορές είναι δύσκολο να επιτευχθεί. Η χρήση της κάμερας δεν βοηθάει προς αυτή την κατεύθυνση και αφήνει μόνο το θέμα της ταινίας να πετύχει αυτό το στόχο. Και τελικά όμως το πετυχαίνει.

Οι φανατικοί αυτής της εποχής και μουσικής όπως και εκείνοι που παρακολουθούν γενικότερα τα ντοκιμαντέρ που φτάνουν στη μεγάλη οθόνη, θα ανακαλύψουν κάτι άγνωστο αλλά άξιο να ειπωθεί. Ένα στοιχείο που δεν είναι καθόλου αυτονόητο και καθόλου εύκολο στο χώρο του κινηματογράφου της πραγματικότητας.

Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης