«Αυτός που δέρνει» (κυριολεκτικά αυτός που κλωτσάει κώλους») είναι το ακριβές όνομα του κεντρικού χαρακτήρα μιας ταινίας απρόβλεπτης, η οποία ξαναπιάνει το θέμα των σούπερ ηρώων από την αρχή. Τους επαναφέρει δηλαδή στην στιγμή που δεν είχαν καθόλου σούπερ δυνάμεις.

Έτσι λοιπόν ο εν λόγω σούπερ ήρωας, όχι μόνο κώλους δεν μπορεί να κλωτσήσει αλλά και βρίσκεται ξαφνικά δαρμένος και μαχαιρωμένος, ένα βήμα πριν τον θάνατο στο νοσοκομείο. Ή πρώτη απόπειρα σούπερ-ηρωοποίησής του απέτυχε οικτρά.

Λίγο πιο πριν αυτός ο απλός έφηβος, ο λίγο σπασίκλας με τα κομικ, ο λίγο αποτυχημένος με τις συμμαθήτριές του είχε αποφασίσει να γίνει σούπερ ήρωας. Έτσι απλά. Έβαλε μια αστεία στολή και βγήκε στο δρόμο για να αντιμετωπίσει το έγκλημα. Μετά την πολύμηνη νοσηλεία του, επιστέφει και την πέφτει και πάλι στους κακούς. Κι αυτή τη φορά η τύχη είναι με το μέρος του. Τους τρέπει σε φυγή κι επιπλέον τον βιντεοσκοπούν, τον βγάζουν στο ίντερνετ και γίνεται διάσημος. Φυσικά στην επόμενη αποστολή του τα κάνει και πάλι θάλασσα, για να εμφανιστούν από το πουθενά η Χιτ Γκέρλ κι ο πατέρας της Μπιγκ Ντάντι και να τον σώσουν (καταπληκτική η Κλόε-Γκρέις Μόρετζ και ο Νίκολας Κέιτζ στον καλύτερο ρόλο του εδώ και χρόνια)

Κατά κάποιο τρόπο ο Κικ Ας θυμίζει τον Σπάιντερμαν- τον σούπερ ήρωα της διπλανής πόρτας, τον μόνο που πατάει γερά στην εργατική του καταγωγή χωρίς να είναι ούτε εξωγήινος (Σούπερμαν) ούτε εκατομμυριούχος (Μπάτμαν). Εξαιρετικός ο 20χρονος Άαρον Τζόνσον που τον ερμηνεύει, έγινε ήδη σταρ μολονότι ο κόσμος τον έμαθε ως σύντροφο (και πατέρα του παιδιού) της 43χρονης Σαμ Τέιλορ Γουντ.

Για να είναι βέβαια κάποιος σούπερ ήρωας πρέπει να έχει σούπερ δυνάμεις. Ή μήπως όχι;

Εδώ όμως βρίσκεται και το θέμα ολόκληρης της ταινίας- και του κόμικ στο οποίο βασίζεται. Το ποιο δηλαδή είναι (ή οφείλει να είναι) το προφίλ ενός σύγχρονου σούπερ ήρωα. Όπως λένε και οι δημιουργοί του χάρτινου «Kick Ass» Μάρκ Μίλαρ και Τζον Ρομίτα «Εβδομήντα χρόνια κόμικς αποκτούν ξαφνικά νόημα. Οι σούπερ ήρωες δουλεύουν σε δυάδες και κάνουν παρέα με άλλους τύπους με μάσκες και μπέρτες, απλώς διότι έχει πλάκα». Και μέσα σ’ αυτή τη γενικευμένη πλάκα όπου κανείς δεν παίρνει τίποτε στα σοβαρά, οι σούπερ ήρωες επιβεβαιώνουν την ελαφράδα τους ανατρέποντας και αντιστρέφοντας την λογική και τους τρόπους της Μάρβελ, τις παραδόσεις του Σταν Λι, την σκοτεινιά του Τιμ Μπάρτον και την υψηλή τεχνική του μακαρίτη Χιθ Λέτζερ. Στο χάρτινο σύμπαν του Κικ Ας αυτό που κυριαρχεί είναι η πλάκα. Α, κι οι βρισιές του στυλ «εντάξει μουνιά, σειρά σας τώρα», που εκστομίζει η ενδεκάχρονη Χιτ Γκέρλ- «ένας συνδυασμός Ράμπο και Πόλυ Πόκετ, Ντακότα Φάνινγκ και Death Wish 4».

Ανατροπές, ισορροπημένα αστεία, άψογη δράση, και εξαιρετικός ρυθμός- μια υποδειγματική σκηνοθεσία από τον Βρετανό Μάθιου Βον. Σαφώς καλύτερο κι από το ίδιο το κόμικ στο οποίο βασίζεται.

Ορέστης Ανδρεαδάκης