Περπατώντας στα σοκάκια του Συντάγματος Κυριακή πρωί, νιώθεις σαν να μην είσαι στην Αθήνα ή μάλλον σαν να βρίσκεσαι σε μια παλαιότερη εποχή της. Τα εμπορικά και τα μπαράκια είναι κλειστά, οι διαδηλώσεις έχουν σβήσει, κόσμος δεν κυκλοφορεί και τριγυρίζεις παρατηρώντας τα υπέροχα νεοκλασικά κτήρια. Σ’ αυτήν την περιοχή, την οποία δεν θα περίμενε κανείς να προτιμήσει ως τόπο κατοικίας, επέλεξε να ζήσει ο διακοσμητής Γιάννης Παναγόπουλος. Κομμάτια, τα οποία συνέλεγε χρόνια τώρα -μέσα από τη δεκάχρονη επαγγελματική του σταδιοδρομία στο BoConcept, στη Zanotta και τώρα ως area manager του Νέου Κατοικείν- και τοποθετούσε σε αποθήκες μέχρι να βρεθεί ο κατάλληλος χώρος για να φτιάξει το σκηνικό της ζωής του, συνέβαλαν στο να δημιουργήσει ένα χώρο με ιδιαίτερο, εντελώς προσωπικό στυλ, χαρούμενα χρώματα και μοναδικά έπιπλα διαφορετικών εποχών.
Ενα από τα στοιχεία που τον κατέκτησε στο συγκεκριμένο διαμέρισμα του 2ου ορόφου μιας πολυκατοικίας του ’30 ήταν το γεγονός ότι, παρ' ότι βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, βλέπει από το μπαλκόνι του ουρανό και ότι όσα κτήρια αντικρύζει είναι όμορφα, με μακρόχρονη ιστορία. Εσωτερικά, πάντως, ο Γιάννης έκανε πολλές λειτουργικές παρεμβάσεις, αφού το συγκεκριμένο διαμέρισμα των 90 τ.μ. ήταν γραφείο, χωρίς όμως να προβεί σε δομικές αλλαγές. Ανακαίνισε τα πατώματα, αναδιαμόρφωσε πλήρως το μπάνιο και την κουζίνα -διατηρώντας, ωστόσο, τον μαρμάρινο νιπτήρα- και έβαψε τους τοίχους με χρώματα.
Χρησιμοποίησε αποχρώσεις του αγαπημένου του μπλε στο καθιστικό και στην κρεβατοκάμαρα, κίτρινο στην τραπεζαρία, πράσινο στην κουζίνα. «Μου αρέσει το χρώμα, δεν το φοβάμαι, δίνει χαρά. Ο περισσότερος κόσμος επιλέγει τα ήσυχα χρώματα», σχολιάζει ο διακοσμητής και συνεργάτης του αρχιτεκτονικού γραφείου του Γρηγόρη Κοτσιγιάννη, συμπληρώνοντας: «Εγώ μάλλον έχω την εμπειρία για να τολμήσω κάτι πιο χρωματιστό. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι να αποτελεί το σπίτι προέκταση του εαυτού σου, να εκφράζει την προσωπικότητά σου. Να έχεις τα έπιπλα, τα αντικείμενα, τις συλλογές που αγαπάς, αναμνήσεις από τα ταξίδια σου. Ολα αυτά να λειτουργούν μέσα από το χώρο σου και να ασκούν μια δράση, να υπάρχουν ως διακοσμητικά, αλλά να έχουν και μια χρήση».
Με αντίστοιχο τρόπο έχει «επενδύσει» το σπίτι του: με κομμάτια που ερωτεύτηκε με την πρώτη ματιά, εμβληματικά έπιπλα, φωτιστικά, αντικείμενα παλαιότερων δεκαετιών ή σύγχρονα, είτε ακριβά είτε προσιτά, αλλά και με κειμήλια της γιαγιάς του, τις συλλογές του και εικαστικές φωτογραφίες που τραβάει ο ίδιος στα ταξίδια του. «Το σπίτι μου εκφράζει μια νεο-ποπ άποψη, με χαρούμενα χρώματα και πράγματα, αλλά με μια ιστορική γνώση και θεώρηση σε σχέση με τα δικά μου βιώματα και εμπειρίες από την καριέρα και την προσωπική μου ζωή», τονίζει για αυτό το αναπάντεχο σκηνικό μέσα στην καρδιά του ιστορικού κέντρου της Αθήνας. «Πάντα μου άρεσε το σπίτι να είναι μια απόδραση από αυτό που βλέπουμε συνήθως, να είναι κάτι διαφορετικό σε σχέση με το εξωτερικό περιβάλλον, να είναι μια έκπληξη και για εμένα», προσθέτει.
Κείμενο: Ντόση Ιορδανίδου, Φωτογραφίες: Νίκος Αλεξόπουλος
