Για τον άνδρα της που ήταν επίσης ηθοποιός η κα Μεντή είπε:

«Ήταν πολύ καλός ηθοποιός. Κώστας Στυλιάρης λεγόταν. Είχαν βγει με έναν φίλο του και έπαψε να χτυπά η καρδιά του. Ήρθαν στο σπίτι μου στις επτά το πρωί και μου χτύπησαν το κουδούνι τρεις φίλοι μας. Ο Μίμης Χρυσομάλλης, ο Γιώργος Μοσχίδης και ένας γιατρός. Δεν κατάλαβα. Δεν ρώτησα. Τους έψησα καφέ. Δεν είχαν δύναμη να μου το πουν. Ήμασταν παντρεμένοι εννιά χρόνια κι ήμουν είκοσι εννιά χρονών. Είχα χάσει δύο χρόνια πριν τον μπαμπά μου που λάτρευα, που ήταν ο μεγάλος μου έρωτας, και δύο χρόνια μετά έζησα τη νέα αυτή απώλεια.»

Στην ερώτηση «Πώς διαχειρίζεται κανείς τόσο πόνο;» απάντησε:

«Ή τρελαίνεσαι ή πηδάς από το μπαλκόνι ή λες «θα ζήσω και θα τον θυμάμαι πάντα»... Έκανα το τρίτο, με πολύ πόνο. Θυμάμαι στο νεκροταφείο υπήρχε ένας βουβός πόνος από όλους. Ήταν ασύλληπτο να χαθεί έτσι ένα παλικάρι τριάντα τεσσάρων χρόνων. Αλλά γιατί να τα λέμε αυτά;»