Και φυσικά ο τραγουδιστής δεν θα μπορούσε παρά να αναφερθεί στη δικαστική διαμάχη με την τελευταία σύζυγο του πατέρα του, Αντώνη Βαρδή.
«Δεν δικαιούται κανένα μερίδιο του σπιτιού, όπως υποστήριξε. Η διαθήκη λέει ότι το σπίτι ανήκει σε μένα και την Καλλιστώ. Εμείς είμαστε οι μοναδικοί κληρονόμοι», αποκαλύπτει ο Γιάννης Βαρδής και συμπλήρωσε: «Δυστυχώς δεν είναι μαζί μας ο πατέρας μου για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Εκείνος μπορούσε να την διαχειριστεί.»
Αναφορικά με τις δηλώσεις της και το... περίεργο όνομά της, ο Αντώνης Βαρδής σχολίασε:
«Γενικά ό,τι έχει ειπωθεί μέχρι σήμερα από την πλευρά της είναι ψέματα. Δεν υπάρχει ούτε μία αλήθεια. Ακόμη και το όνομά της είναι ψεύτικο. Δεν τη λένε Φιλοθέη Μωβ, αλλά Μαρία Σκιτζή. Δεν υπάρχει το όνομα Φιλοθέη σε ταυτότητα, φορολογικές δηλώσεις και τραπεζικούς λογαριασμούς.
Εμείς την ξέραμε απλώς ως Μαρία. Μας είχε πει, όμως, ότι όλοι τη φωνάζουν Φιλοθέη. Σε ό,τι αφορά το Μωβ, δεν είναι το πραγματικό της επίθετο, αλλά το παρατσούκλι της στο facebook.»
Διαβάστε απόσπασμα από τη συνέντευξη:
Και συνεχίζει: «Επίσης, για κάποιον περίεργο λόγο αυτή η γυναίκα ερχόταν σε όλες τις συναυλίες μου, πριν ακόμη γίνει σύντροφος του πατέρα μου. Είχε έρθει ακόμη και σε μία συναυλία μου στην Κρήτη. Ο πατέρας μου κλείνει τον Σεπτέμβριο δύο χρόνια που "έφυγε". Στους δύο μήνες πάνω, αυτή η γυναίκα μάς ρώτησε αν μπορεί να μείνει για ένα διάστημα στο σπίτι μας. Της απαντήσαμε «εννοείται πως θα μείνεις. Ήσουν η σύζυγός του και υπάρχουν συναισθηματικοί δεσμοί».
Συμφωνήσαμε να μείνει έξι μήνες. Όταν τελικά κοντεύαμε να κλείσουμε χρόνο άρχισα να κάνω κάποιες συζητήσεις μαζί της. Τη ρώτησα απλώς πότε σκοπεύει να πάει σε δικό της σπίτι. Την τελευταία φορά που της ζήτησα, πολύ ευγενικά, να αποχωρήσει από το σπίτι γιατί η γυναίκα μου είναι έγκυος και θέλουμε να μεταφερθούμε στον επάνω όροφο, μου δήλωσε ότι "εγώ δεν θα φύγω από το σπίτι". Χωρίς καμιά δικαιολογία. Μου είπε κι άλλα, τα οποία δεν θα ήθελα να αναφέρω.
Μόλις άκουσα αυτά τα λόγια της, συνήλθα. Άλλαξα τις κλειδαριές του σπιτιού και έκανα πολύ καλά. Φρίκαρα, δεν υπήρχε άλλος τρόπος να φύγει αυτή η γυναίκα. Και εκείνη επέλεξε να με πάει δικαστικά...»
