Πρώτη συνέντευξη της Μίνας Αρναούτη: «Κάποιοι θέλουν να πεθάνω» [photo]

27.06.2016
Η Μίνα Αρναούτη, τέσσερις μήνες μετά το τροχαίο που έχασε τη ζωή του ο Παντελής Παντελίδης, μιλά πρώτη φορά για όλα όσα συνέβησαν όλο αυτό το διάστημα.

Παραχώρησε μια άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη στην εφημερίδα Freddo αποκαλύπτοντας όλα όσα έγιναν το μοιραίο βράδυ αλλά και το επόμενο διάστημα: «Ότι σου πω θα είναι σαν να κάθεται και ο Παντελής εδώ και να τα λέμε παρέα, γιατί παρέα ξεκινήσαμε εκείνη τη βραδιά, παρέα πήγαμε μια βόλτα στον άλλο κόσμο και κάποιος αποφάσισε εγώ να γυρίσω, αλλά εκεί θα ξαναπάω κάποτε, οπότε δεν έχω να κρύψω τίποτα.

Ξύπνησα ύστερα από 45 μέρες από το τροχαίο, σοκαρισμένη, χωρίς να συνειδητοποιώ που βρίσκομαι. Ήθελα να μιλήσω, αλλά ήμουν διασωληνωμένη και δεν μπορούσα. Κάποια στιγμή με έβαλαν σε ένα άλλο δωμάτιο με μηχανήματα. Εκεί αντάλλαξα τα πρώτα λόγια με τη μητέρα μου. Μου είπε ότι η Φρόσω είναι εκτός νοσοκομείου και ότι ο Παντελής είναι στο νοσοκομείο όπως εγώ. Οι γιατροί φοβούνταν πώς θα αντιδράσει ο οργανισμός μου. Όταν τελικά το έμαθα, συγκλονίστηκα. Δεν το πίστευα».

«Αυτή τη στιγμή περιμένω το 6ο χειρουργείο. Θα πατήσω ξανά το πόδι μου σε τρεις μήνες αν πάνε όλα καλά. Τα βράδια δεν μπορώ να κοιμηθώ, μου κόβεται η αναπνοή. Σοκαρίστηκα με κάποια δημοσιεύματα και σχόλια εις βάρος μου. Δεν τα περίμενα. Ήταν άδικα. Είναι πραγματικά ασύλληπτο πώς κάποιοι παρερμηνεύουν τα γεγονότα.

Εκείνες οι φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν από το σπίτι-λέσχη ήταν για μένα φρικτές. Δύο στιγμιότυπα όλα κι όλα έφταναν σε συνδυασμό με τη δήθεν κατάθεσή μου, ότι βρισκόμουν σε άλλο δωμάτιο, να δημιουργηθεί μια εσφαλμένη εικόνα. Ζήτησα να βγει όλο το βιντεοσκοπημένο υλικό από το σπίτι-λέσχη, εσωτερικά και εξωτερικά, γιατί προφανώς υπήρχαν κάμερες που ήταν κρυφές.

Ήταν ένα τροχαίο όπως χιλιάδες άλλα και ο ένας ήταν πιο τυχερός από τον άλλον. Στην κατάθεσή μου που έχει γίνει γνωστή έχω δηλώσει ότι οδηγούσε ο Παντελής. Μακάρι να ήταν και αυτός τυχερός. Μακάρι να μην ήμουν όλους αυτούς τους μήνες εδώ. Ο κόσμος βγάζει εύκολα συμπεράσματα χωρίς να σκέφτεται πολύ ή σκεπτόμενος συναισθηματικά, γιατί ο Παντελής ήταν αγαπητός σε όλους μας. Κάποιοι προσεύχονται να πεθάνω ή να είχα πεθάνει ή να πέθαινα εγώ και να ζούσε ο Παντελής. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν Θεό; Κι αν έχουν, τι Θεό έχουν;»

Όσο για το μοιραίο βράδυ: «Εκείνο το βράδυ είχα ρεπό από το Novantantre όπου εργαζόμουν από τον Οκτώβριο και κάποια στιγμή αφού συναντηθήκαμε όλοι μαζί, εγώ, η Φρόσω και ο Παντελής καταλήξαμε ύστερα από πρόσκληση του Παντελή σ’ ένα σπίτι στο οποίο ήθελε να παίξει χαρτιά. Εγώ και η Φρόσω καθίσαμε στο σαλόνι, μαζί μας κάθισε και λίγο ο Παντελής και μετά πήγε στο τραπέζι για χαρτιά.

Στη διάρκεια των ωρών που ήμασταν εκεί, πηγαινοερχόμασταν και στο τραπέζι που έπαιζαν χαρτιά, παρακολουθούσαμε περιστασιακά το παιχνίδι και αστειευόμασταν. Κάποια στιγμή το παιχνίδι τελείωσε και ο Παντελής σηκώθηκε να φύγει, αφού είχε χάσει χρήματα. Δεν έδειχνε μεθυσμένος, ούτε παραπατούσε. Μάλιστα, αστειεύτηκε και τους είπε τα χρήματα που του κέρδισαν να τα πετάξουν λουλούδια στην πρεμιέρα του! Μετά φύγαμε και έγινε μοιραίο. Δεν θέλω να το περιγράψω ξανά. Είναι επώδυνο».