Και μπορεί να ήταν πασιφανές ότι οι δύο γυναίκες που ήταν σαν οικογένεια για τον Ασλάνη δεν είχαν καμία ανάμιξη – εξάλλου το τελευταίο sms που έστειλε ο σχεδιαστής ήταν στην αγαπημένη του βαφτιστήρα, Τζούλια – site και blogs επέμεναν στην παρεξήγηση. Και σήμερα η Αλβανικής καταγωγής, οικιακή βοηθός του Ασλάνη ξεσπά κι εξηγεί ποια ήταν η πραγματική σχέση που είχαν με τον σχεδιαστή και πόσο αυτός στάθηκε στην βαφτιστήρα του.

Σύσσωμη η οικογένεια ζει στο σπίτι του Ασλάνη στη Μύκονο, αφού το συντηρεί εδώ και χρόνια. "Σε καμία περίπτωση το σπίτι στη Μύκονο δεν είναι δικό μας. Είμαστε απλώς εργαζόμενοι. Η Τζούλια ήταν το πιο αγαπημένο πρόσωπο στη ζωή του Μιχάλη. Το κορίτσι μου σπουδάζει Διοίκηση Επιχειρήσεων στην Κρήτη και τώρα το καλοκαίρι έβγαζε το χαρτζιλίκι της εργαζόμενη σε μαγαζί με τουριστικά στη Μύκονο. Πώς είναι δυνατόν να τον έκλεβε στην Αθήνα;" ξεσπά στην εφημερίδα Espresso.

"Όλη μέρα κλαίω. Δεν μπορώ να ζω χωρίς τον Μιχάλη. Είχα και αδελφό, αλλά ο Μιχάλης ήταν πάνω απ' αυτόν. Για μένα ήταν όλη μου η ζωή. Η Τζούλια είναι σε άθλια κατάσταση, δεν μπορεί να κοιμηθεί, να δει φωτογραφίες του. Αν συνεχίσω να είμαι έτσι δεν θα μπορέσω να ζήσω. Αυτό το καλοκαίρι ήταν δύσκολο για μας. Δεν ήταν καλά στην υγεία του και όλο μας έλεγε "Θα έρθω, θα έρθω", δεν το έκανε όμως υποσχόμενος να μας επισκεφθεί τον Σεπτέμβρη».

Και συνεχίζει: «Ήρθαμε από την Αλβανία στη Μύκονο για δουλειά, μαζί με τον άντρα μου Αλί, τη Τζούλια και τον γιο μου Μάριο. Ο Μιχάλης έψαχνε μια γυναίκα να φροντίζει το σπίτι. Μας έβαλε μέσα. Μου είπε κάποια στιγμή θέλω να βαφτίσω τη Τζούλια. Εγώ δεν ήξερα καν τι ήταν βάφτιση. Ήταν πολύ καλός άνθρωπος. Από τη μέρα που βάφτισε το παιδί μου μέχρι τη μέρα που "έφυγε" την είχε σαν βασίλισσα. Ότι ήθελε η Τζούλια. Αγγλικά, πιάνο, κομπιούτερ, όλα τα είχε αναλάβει αυτός. Έστελνε ρούχα, πράγματα στη Μύκονο. Από ηλικία 5 ετών της είχε αγοράσει κινητό που δεν είχε κανείς".