Η Πινακοθήκη "Φως εκ φωτός" φιλοξενεί από τις 2 Δεκεμβρίου έκθεση ζωγραφικής της Μαρίας Περάκη-Ωνασιάδη που θα διαρκέσει ως τις 19 Ιανουαρίου 2003.
Η Μαρία Περάκη-Ωνασιάδη είναι ποιήτρια, ερευνήτρια, μα πάνω απ' όλα ζωγράφος. Το έργο της δεν ανήκει απλά στο χώρο της καλλιτεχνικής δημιουργίας, μιας και η ίδια προσπαθεί, μέσω της τέχνης της, να εκφράσει τις αλήθειες της επιστήμης σε σχέση με τη φιλοσοφία, αναλύει την ιδιοσυγκρασία του έργου της και δημιουργεί ένα αυθεντικό προσωπικό ύφος.

Η Μαρία Περάκη Ωνασιάδη μίλησε στο e-go.gr για την έκθεσή της: "Γενικά η έκθεση αυτή σαν θέμα έχει τη γένεση τη ζωής μέσα από το φως. Ολοι οι πίνακες έχουν σαν βάση τους τα τρία χρώματα -κόκκινο, κίτρινο, μπλε- από το ουράνιο τόξο καθώς αυτά τα χρώματα έχουν φιλοσοφική, επιστημονική και καλλιτεχνική δύναμη. Τα τρία αυτά χρώματα με όλους τους συνδυασμούς και τα παράγωγα χρώματα φωτίζουν κάθε πίνακα που έχει ζωντάνια, πνευματική αξία, αλλά και επιστημονικά με οδηγούν στο dna και στα χρωμοσώματα. Αυτή είναι η βάση. Καλλιτεχνικά- τεχνικά έχω δημιουργήσει το δικό μου τρόπο απεικόνισης ιδεών, αλλά και αντικειμένων και έτσι πιστεύω ότι παρουσιάζω κάτι ξεχωριστό. Η συγκεκριμένη δουλειά μου είναι κάπως οικολογική. Όλα τα σύμβολα είναι μέσα από την οικολογία -δέντρα, ζώα,πουλιά, δελφίνια, άνθρωποι. Υπάρχει πάντα σε ένα πίνακα μία ζωική δύναμη είτε αυτό είναι πουλί ή ψάρι ή ζώο ή άνθρωπος, γιατί φοβάμαι ότι σιγά σιγά χάνουμε την ομορφιά αυτής της εικόνας. Ιστορικά εμείς οι Ελληνες δεν δημιουργήσαμε κάτι χωρίς έννοια. Πάντα η τέχνη είχε μέσα της κάποια φιλοσοφική και επιστημονική έρευνα και βάθος. Είναι λυπηρό που στη σημερινή εποχή ο καλλιτέχνης ακολουθεί ξένες φιλοσοφίες που δεν έχουν την παράδοση που δεν έχουμε εμείς. Γι' αυτό παρουσιάζουν και δουλειά μόνο με χρώμα και γραμμή."

Στο συνολικό έργο της ζωγράφου φαίνεται καθαρά η προσήλωση που έχει στο να εκφράσει τις αποχρώσεις της ψυχής της, θέτοντας ως βάση και οδηγό για τη δημιουργία της τη φιλοσοφία και τη θρησκεία.

Έτσι έφτασε σήμερα, κατασταλαγμένη πια από την πολύχρονη μελέτη που έκανε με αφοσίωση πάνω στη ζωγραφική, να προσεγγίζει μέσα από τη δουλειά της τη βάση της ύπαρξης και της ζωής. Κάνει εμφανή αναφορά σε θέματα που αγγίζουν καθαρά την επιστήμη, όπως το DNA, την αρχή όλων των έμβιων όντων. Μέσα σε αυτήν τη γενετική αλυσίδα υπάρχουν όλες οι πληροφορίες που καθορίζουν την ταυτότητα του κάθε πλάσματος, από το είδος, στο οποίο ανήκει μέχρι το φύλο, το χρώμα και το αν θα νοσήσει ποτέ από κάποια ασθένεια, κυρίως κληρονομική.
Εν ολίγοις, αυτή είναι η επιστημονική προσέγγιση του θέματος. Όμως η ζωγράφος δε σταματά σε αυτό, αλλά αναζητά την αφορμή, η οποία έδωσε το κίνητρο για να αρχίσει ο κύκλος της ζωής.

Στην προσπάθειά της λοιπόν να εξηγήσει αυτό το θαύμα, συσχετίζει την επιστήμη με τη φιλοσοφία, θέτοντας και κάποια θρησκευτικά ερωτήματα, μιλώντας μέσω της τέχνης και κάνοντας όμως και αναφορές στο ίδιο το σύμπαν και στα πλάσματα που ζούνε μέσα σε αυτό.
Έτσι, το κάθε έργο είναι και μια ξεχωριστή ενότητα, που εξετάζει επιμέρους και από διαφορετική σκοπιά το φαινόμενο της ζωής, μέσω του χρώματος των μορφών και του δυνατού εικαστικού χαρακτήρα της ζωγράφου.