Το θεατρικό έργο «Τέλος καλό όλα καλά», εκτός από τον Ουίλιαμ Σέξπιρ, φαίνεται ότι είχε και άλλον συγγραφέα, όπως αποκάλυψε έρευνα ακαδημαϊκών του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.
Ο Τόμας Μίντλετον αποκαλύφθηκε ως ο πιθανότερος συνεργάτης του Αγγλου θεατρικού συγγραφέα, σύμφωνα με την εις βάθος ανάλυση του λεξιλογίου, της ομοιοκαταληξίας, της τεχνοτροπίας και της γραμματικής του έργου.
Η καθηγήτρια Λόρι Μαγκουάιρ δήλωσε ότι η τελευταία λογοτεχνική έρευνα αποδεικνύει ότι ομάδες συγγραφέων συνεργάζονταν στα θεατρικά έργα.
«Η εικόνα που διαφαίνεται είναι αποτέλεσμα συνεργασίας», δήλωσε η Μαγκουάιρ. «Θα πρέπει να το εννοήσουμε περισσότερο ως κινηματογραφικό στούντιο με ομάδες συγγραφέων», πρόσθεσε.
«Γραμμένο από δύο χέρια»
Η μελέτη αυτή του έργου «Τέλος καλό όλα καλά» αναφέρει ότι η πιθανότερη και πιο λογική εξήγηση για τις διαφορές στο στυλ και τις ασυνέχειες στο κείμενο είναι αποτέλεσμα της δουλειάς δύο συγγραφέων.
Η καθηγήτρια Μαγκουάιρ επεσήμανε ότι η πλειονότητα των θεατρικών που γράφτηκαν εκείνη την εποχή είχαν πάνω από έναν συγγραφέα, αλλά η εικονική θέση του Σέξπιρσήμαινε μία απροθυμία στο να μελετηθεί η δουλειά του με αυτόν τον τρόπο.
Δήλωσε «πολύ βέβαιη» ότι υπήρχε και ένα «δεύτερο χέρι» στην συγγραφή του έργου.
Η έρευνα από την Λόρι Μαγκουάρι και την δρα Εμα Σμιθ από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης αναφέρει ότι ο θεατρικός συγγραφέας, Τόμας Μίντλετον, ένας σύγχρονος του Σέξπιρ, φαντάζει ως ο πιθανότερος συνεργάτης του.
Οι συγγραφείς έχουν τα δικά τους λογοτεχνικά «αποτυπώματα», ένα είδος τεχνοτροπικού DNA, και μία ιδιαίτερα λεπτομερής ανάλυση της γλώσσας στο έργο δείχνει στοιχεία στενά συνδεδεμένα με τον Μίντλετον. Η ομοιοκαταληξία και ο ρυθμός των τμημάτων του έργου, η διατύπωση, η ορθογραφία και άλλες μεμονωμένες λέξεις καταδεικνύουν την συμμετοχή του στην συγγραφή.
Για παράδειγμα, η λέξη «ruttish» που σημαίνει λάγνος εμφανίζεται στο έργο και η μόνη χρήση της εκείνη την χρονική περίοδο ηταν στο έργο από τον Μίντλετον.
Ο Τόμας Μίντλετον, ο οποίος έζησε μεταξύ του 1580 και του 1627, ήταν Λονδρέζος, νεότερος από τον Σέξπιρ και σύμφωνα με την καθ. Μαγκουάιρ η πιο σύγχρονη γραμματική του αναγνωρίζεται μέσα στο κείμενο.
Το ερώτημα για την συγγραφή των θεατρικών του Σέξπιρ εξακολουθεί να αποτελεί πηγή προβληματισμού και θεωριών συνωμοσίας.
Η Μαγκουάιρ δήλωσε ότι δεν υπάρχει καμία σοβαρή μελέτη που να ενισχύει την ιδέα ότι ο Σέξπιρ έγραφε τα έργα που του αποδίδονται. Ωστόσο, επισημαίνει ότι η τελευταία έρευνα δείχνει μία πολύ πιο συνεργατική προσέγγιση στην συγγραφή έργων για το ελισαβετιανό και την ιακωβιανό θέατρο.
Τα έργα ήταν γραμμένα γρήγορα και για ένα εμπορικό κοινό και συχνά υπήρχαν ομάδες συγγραφέων που συνεργάζονταν για να δημιουργήσουν ένα έργο.
Η Μαγκουάιρ τόνισε ότι ο πολιτιστικός σεβασμός για τον Σέξπιρ, που ονομάζεται «μπαρντολατρεία» βοήθησε στο να υποστηριχθεί η ιδέα ενός θεατρικού συγγραφέα ως δημιουργική ιδιοφυΐα, που γράφει τα έργα του μόνος.
Ενώ πολλα από τα έργα του Σέξπιρ είναι δική του δουλειά, τονίζει ότι στο «Τέλος καλό όλα καλά» υπήρχε και άλλος συγγραφέας
