Ο Λεωνίδας Κουργιαντάκης, λοξοδρομώντας από τη επαγγελματική εργασία του φωτογράφου του μουσείου που αποτυπώνει κάθε έκθεση με τους περαστικούς της θεατές, έφτασε να συνθέσει ένα προσωπικό έργο. Κι αυτό το πέτυχε αντιστρέφοντας τους επιβεβλημένους εργασιακούς όρους, απαλείφοντας τους θεατές και φωτογραφίζοντας άδειες τις αίθουσες, μεταφέροντας τον εαυτό του ως μετωνυμία του θεατή στο επίκεντρο της λήψης και μετατρέποντας την κάθε έκθεση από κεντρικό θέμα σε φόντο της κάθε φωτογραφίας.
Φαινομενικά, το φωτογραφικό μάτι είναι εκείνο που παραμένει αναλλοίωτο και σταθερό καθώς παρελαύνουν οι εκθέσεις. Υπό μια όμως έννοια, έχουμε να κάνουμε με την ίδια πάντα έκθεση (μια πληθώρα παραλλαγών και εκδοχών της ίδιας έκθεσης), με την πολλαπλή έκφραση του εκθέτειν, το οποίο αποτελεί την ουσία κάθε μουσείου, και τη σχέση του με το περαστικό βλέμμα του θεατή φωτογράφου. Ένα βλέμμα που αλλάζει κι εξελίσσεται με την πάροδο των ετών. Όπως επίσης και με τη σωματοποιημένη του μορφή που μεταβάλλεται με τη σειρά της μέσα στον χρόνο. Πρόκειται, εν ολίγοις, για μια αντιστροφή, με τον φωτογράφο να αλλάζει και να μεταμορφώνεται εντός ενός σταθερού εκθεσιακού πλαισίου. Όπως δυνητικά μεταμορφώνεται κι ο θεατής που έρχεται σε επαφή και όσμωση με το μυστήριο της τέχνης.
Θέμα, μ’ άλλα λόγια της έκθεσης αυτής είναι το ενσαρκωμένο βλέμμα του φωτογράφου μέσα στην ίδια του τη φωτογραφία. Αλλά και μέσα στον εκθεσιακό και εργασιακό του χώρο. Η έκθεση πασχίζει να προσδιορίσει παιχνιδιάρικα τον φωτογράφο ως βλέμμα, ως σώμα και ως επάγγελμα. Ο εργαζόμενος στο μουσείο είναι ένας μόνιμος θεατής των έργων του ιδρύματος, ενώ ταυτόχρονα ο φωτογράφος είναι ένα μονίμως άγρυπνο μάτι των χώρων και των εκθεμάτων του. Ο δε φωτογράφος του μουσείου, ένας συγκερασμός όλων των παραπάνω.
Ο περιπλανώμενος φωτογράφος δεν είναι λοιπόν παρά η ενσαρκωμένη υπενθύμιση του ανθρώπου που βρίσκεται πίσω από τη φωτογραφική μηχανή. Σε κάθε φωτογραφία οιασδήποτε έκθεσης του μουσείου Μπενάκη, μας λέει ο Κουργιαντάκης, δεν αποτυπώνεται αποκλειστικά και μόνο το έργο ενός καλλιτέχνη, αλλά και η καλλιτεχνική ματιά ενός φωτογράφου. Η κάθε έκθεση διασώζεται στον χρόνο μαζί με το βλέμμα του φωτογράφου που την απαθανάτισε και κατ’ επέκταση μαζί με το βλέμμα των ανθρώπων του μουσείου στα χέρια των οποίων εμπιστεύεται το έργο του ο κάθε καλλιτέχνης.
Με τη συγκεκριμένη έκθεση ο Κουργιαντάκης μας προσφέρει ένα φωτογραφικό, αλλά και καλλιτεχνικό, εικαστικό σχόλιο πάνω στον ρόλο και τη λειτουργία του Μουσείου και κατ’ επέκταση την έννοια του εκθέτειν. Ως φωτογράφος πέρασε από μια διεκπεραιωτικού τύπου φωτογραφία, από το φωτογραφικό τεκμήριο ενός ξένου καλλιτεχνικού έργου στην προσωπική δημιουργία. Κάθε του φωτογραφική εικόνα είναι κατ’ αρχάς μια καλλιτεχνικά άρτια φωτογραφία, ένα αυτόνομο φωτογραφικό δημιούργημα, αλλά και μια ψηφίδα ενός ενιαίου εικαστικού έργου που έχει ως άξονα τα έργα και τις ημέρες του μουσείου Μπενάκη. Η έκθεση αυτή είναι τρόπον τινά ένα hommage στον χώρο εργασίας του, από έναν αθόρυβο κι ευαίσθητο καλλιτέχνη φωτογράφο.
Info:
ΕΚΘΕΣΗ ΣΕ 7″
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΟΥΡΓΙΑΝΤΑΚΗΣ
Μουσείο Μπενάκη – Κουμπάρη 1
Εγκαίνια: 10 Φεβρουαρίου 2016, 20:00
Διάρκεια: 11/02/2016 - 03/04/2016
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Λεωνίδας Κουργιαντάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973 και σπούδασε φωτογραφία στο Τμήμα Φωτογραφίας και Οπτικοακουστικών Τεχνών του Τ.Ε.Ι. Αθήνας. Από το 2000 εργάζεται στο Φωτογραφικό Αρχείο του Μουσείου Μπενάκη. Ασχολείται κυρίως με την ηλεκτρονική επεξεργασία πρωτότυπου υλικού που φυλάσσεται στις συλλογές του Τμήματος. Παράλληλα, καταγράφει τις περιοδικές εκθέσεις του Ιδρύματος και φωτογραφίζει εκθέματα από τις μόνιμες συλλογές του, ενώ έχει επιμεληθεί και φωτογραφικές εκθέσεις. Σε συνεργασία με εκδοτικούς οίκους έχει φωτογραφίσει έργα ελλήνων ζωγράφων για τη δημιουργία λευκωμάτων.
Το 2005 πραγματοποίησε την έκθεση «Συρτάρι XXII» δημιουργώντας πρωτότυπα καλλιτεχνικά έργα μέσα από τη φωτογράφηση αλλοιωμένων από τον χρόνο φωτογραφικών αρνητικών. Το 1995, στο πλαίσιο του διεθνούς φωτογραφικού φεστιβάλ Φωτογραφική Συγκυρία στη Θεσσαλονίκη, απέσπασε έπαινο για τη δουλειά του «Πορτρέτα διαφορετικών εκφάνσεων του χρόνου». Έργα του περιλαμβάνονται στις συλλογές του Μουσείου Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης.
ΕΚΔΟΣΗ
Την έκθεση συνοδεύει η δίγλωσση έκδοση Λεωνίδας Κουργιαντάκης. Έκθεση σε 7″, Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα. Η έκδοση περιλαμβάνει 67 φωτογραφίες και κείμενα του Άγγελου Δεληβορριά και του Σπύρου Γιανναρά.
Επιμέλεια έκθεσης: Σπύρος Γιανναράς, Αλίκη Τσίργιαλου
Αρχιτεκτονικός σχεδιασμός: Ναταλία Μπούρα
Γραφιστικές εφαρμογές: Ντόρα Πικιώνη
