Έφυγε η μεγάλη ηθοποιός Αλέκα Παΐζη

04.02.2009
Πλήρης ημερών, σε ηλικία 90 ετών, έφυγε από τη ζωή η μεγάλη ηθοποιός του ελληνικού θεάτρου Αλέκα Παΐζη.
Πλήρης ημερών, σε ηλικία 90 ετών, έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα της Τρίτης 4 Φεβρουαρίου, η μεγάλη ηθοποιός του ελληνικού θεάτρου Αλέκα Παΐζη.
Η κηδεία της θα τελεστεί στο Δεύτερο Νεκροταφείο την Πέμπτη στις 3.00 το μεσημέρι.

Γεννημένη στην Κρήτη το 1919, φοίτησε στο Εθνικό Θέατρο με συμμαθήτρια τη Μελίνα Μερκούρη. Από το 1942, που πρωτοανέβηκε στο θεατρικό σανίδι μέχρι σήμερα, για περισσότερα δηλαδή από 60 χρόνια, υπηρέτησε τη θεατρική τέχνη ερμηνεύοντας κορυφαίους ρόλους.

Η Αλέκα Παΐζη δεν ήταν μόνο μια από τις μεγαλύτερες ηθοποιούς που ανέδειξε η χώρα μας, ήταν ταυτόχρονα από τις πιο χαρακτηριστικές αγωνίστριες του εικοστού αιώνα. Όντας αριστερών πεποιθήσεων έζησε πολλές εξορίες. Πέρασε από τη Μακρόνησο και το Τρίκερι, συνελήφθη πάμπολλες φορές, αυτοεξορίστηκε στην περίοδο της χούντας και επί τριάντα και πλέον χρόνια εργάστηκε υπό το φόβο μιας νέας σύλληψης.

Τελευταία παράσταση στην οποία πρωταγωνίστησε ήταν οι "Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης" στο Εθνικό Θέατρο, ενώ από τις 29 Μαρτίου θα κρατούσε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη "Σονάτα του Σεληνόφωτος", όπου θα μετουσίωνε σκηνικά τον ποιητικό στοχασμό του Γιάννη Ρίτσου.

Λίγα λόγια για την σπουδαία πορεία της:
Γεννήθηκε στην Κρήτη το 1919 και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1941, ερμηνεύοντας τη Σουζάνα στη «Βεντάλια» του Γκολντόνι στη Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Τον ίδιο χρόνο γράφτηκε και στο Σ.Ε.Η. Το 1946 συγκρότησε θίασο με το Δήμο Σταρένιο και τον Τίτο Βανδή που υπήρξε και σύζυγός της.
Το 1963 προσελήφθη ως βασικό στέλεχος στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος όπου παρέμεινε μέχρι το 1966, ερμηνεύοντας σημαντικούς ρόλους. Μετά την κήρυξη της δικτατορίας τον Απρίλιο του 1967, έφυγε στο εξωτερικό. Επιστρέφοντας μετά τη Μεταπολίτευση στην Ελλάδα, συνεργάστηκε με το Λαϊκό Πειραματικό Θέατρο του Λέωντα Τριβυζά, με τον Μάνο Κατράκη, με το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κούν, με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, και πάλι, με το Απλό Θέατρο κ.α.

Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1957, στην ταινία του Φρ. Ηλιάδη «Μπαρμπα-Γιάννης ο κανατάς». Επαιξε επίσης στις ταινίες «Ο Μιμίκος και η Μαίρη» του Γρηγόριου Ξενόπουλου, «Το παιδί του δρόμου» του Τ. Αλιφέρη, «Συνοικία το όνειρο» του Α. Αλεξανδράκη κα.α. Κατά τη διάρκεια της απουσίας της στο εξωτερικό εργάστηκε στον ιταλικό κινηματογράφο με τους σκηνοθέτες Πέτρι, Σαλβατόρι, Ρίτσι, Αντζελι κ.α Εμφανίστηκε και στην τηλεόραση, ερμηνεύοντας το ρόλο της Χρυσοστόμης στους «Πανθέους» του Βασίλη Γεωργιάδη, στην «Ακριβή μου Σοφία», στην «Πρόβα Νυφικού» και στη «Ζωή που δεν έζησα».


Τα φωτογραφικά στιγμιότυπα είναι από τις τελευταίες της θεατρικές εμφανίσεις στο Εθνικό Θέατρο