Transit

23.02.2012
Μετά από μια αιματηρή ληστεία τράπεζας, οι δράστες βρίσκονται αντιμέτωποι με τα οδοφράγματα της αστυνομίας που τους ψάχνει και τέσσερα εκατομμύρια δολάρια στα χέρια τους. Για να φυγαδεύσουν τα κλεμμένα λεφτά, κρύβουν τα λεφτά στο αυτοκίνητο μίας ανυποψίαστης οικογένειας που ζει στα προάστια και τους εκβιάζουν να περάσουν τα κλοπιμαία από τα οδοφράγματα. Τώρα, οι εγκληματίες θέλουν πίσω τα λεφτά τους και δεν σκοπεύουν να αφήσουν τίποτα να τους σταθεί εμπόδιο...

Φορτωμένο με κλισέ, αδιάφορο θρίλερ/ περιπέτεια δεύτερης διαλογής. Το μόνο πρωτότυπο της όλης υπόθεσης είναι ότι, ενώ σε όλον τον κόσμο η ταινία βγήκε κατευθείαν σε DVD, εμείς θα έχουμε την πολυτέλεια να βαρεθούμε στο σινεμά.

Τελικά ήξερε τι έλεγε ο Μελ Γκίμπσον όταν προειδοποιούσε τον Τζιμ Καβίζιελ ότι, αναλαμβάνοντας τον ρόλο του Ιησού στα «Πάθη του Χριστού», έπαιρνε το ρίσκο να στερέψουν οι καλές προτάσεις. Ήταν και ο τελευταίος του ρόλος στις μεγάλες κατηγορίες και η ελεύθερη πτώση της καριέρας του συνεχίζεται μέχρι και σήμερα – ιδανικό παράδειγμα το βλακώδες και ανυπόφορα κοινότοπο «Transit», που προσπαθεί απεγνωσμένα να κρύψει την γεμάτη τρύπες ιστορία με εφετζίδικη σκηνοθεσία και μοντάζ, και πολλά πολλά κοντινά πλάνα σε αυτοκίνητα να μαρσάρουν.

Ένας απενεχοποιημένος σε κάτι τέτοιους ρόλους Νίκολας Κέιτζ θα έκανε παπάδες στη θέση του, σε μια ιστορία που προσπαθεί να μας κάνει να πιστέψουμε ότι αμείλικτοι ληστές βάζουν κρυφά τα λεφτά τους σε αυτοκίνητο αγνώστων και μετά τους χάνουν στο δρόμο ή ότι τα μέλη μιας μια 'απλής', καθημερινής οικογένειας μετατρέπονται σε επαγγελματίες πεζοναύτες όταν έρχεται η ώρα να υπερασπιστούν τη ζωή τους με 'οπλα που βρ'ικουν τυχαία (!). Είναι το είδος της ταινίας που ξεφορτώνονται οι υπεύθυνοι προγράμματος των καναλιών στη βραδινή ζώνη του καλοκαιριού και εσύ καταλήγεις να βλέπεις γιατί κάνει πολλή ζέστη για να φτάσεις το τηλεκοντρόλ - όχι η χειρότερη ταινία όλων των εποχών αλλά σχεδόν προσβλητικά ανεγκέφαλη.

Χριστίνα Λιάπη