50/50

08.03.2012
Μόλις είκοσι και κάτι, ο Άνταμ (Τζόζεφ Γκόρντον-Λέβιτ) μαθαίνει ότι πάσχει από καρκίνο. Αποφασίζει όμως, να μην το βάλει κάτω και με την βοήθεια του φίλου του Κάιλ (Σεθ Ρόγκεν) αντιμετωπίζει την ασθένεια, με χιούμορ και αισιοδοξία. Εμπνευσμένο από μια απίστευτη, αληθινή ιστορία, το “50/50” είναι μια αστεία, συγκινητική, πρωτότυπη ιστορία για τη φιλία, την αγάπη, τη ζωή.

Ο τίτλος της ταινίας του Τζόναθαν Λεβάιν «50/50» αναφέρεται στις πιθανότητες του ήρωά της να επιβιώσει από την ξαφνική του δοκιμασία. Ο Ανταμ είναι ένας 27χρονος νέος από το Σιάτλ με μια καθ' όλα φυσιολογική, τακτοποιημένη καθημερινότητα. Δεν πίνει, δεν καπνίζει, αθλείται συχνά, ενώ υγιής, όπως η ζωή του, μοιάζει και η σχέση του με την καλλιτέχνιδα φίλη του. Ωστόσο ανακαλύπτει μια μέρα πως οι συχνές ενοχλήσεις που νιώθει στην πλάτη οφείλονται σε μια σπάνια μορφή καρκίνου στη σπονδυλική στήλη.

Η διάγνωση τον καταρρακώνει ψυχολογικά, όμως αποφεύγει τη μεμψιμοιρία και προσπαθεί να δείχνει πάντα ψύχραιμος μπροστά στους φίλους και τους γονείς του.

Με ένα σερφάρισμα στο Διαδίκτυο θα πληροφορηθεί πως οι πιθανότητες να τη γλιτώσει είναι 50%.

Το χιούμορ είναι το κατεξοχήν φάρμακο στο σενάριο του Γουίλ Ράιζερ, ο οποίος, σημειωτέον, βάσισε την ιστορία στη δική του προσωπική μάχη με την επάρατη νόσο πριν από λίγα χρόνια. Ο Σεθ Ρόγκεν, που υποδύεται τον κολλητό του ήρωα, είναι συμπαραγωγός της ταινίας και φίλος του σεναριογράφου.

Για κάθε δυσάρεστο, τελεσίδικο ελιγμό, κάθε άβολη πτυχή στο δράμα, υπάρχει εδώ ένα αντίβαρο, είτε αυτό αφορά τους συνασθενείς φίλους του Ανταμ που τον παρασέρνουν στη... μαστούρα με κουλουράκια με μαριχουάνα πριν από κάθε χημειοθεραπεία, είτε τη δυνάμει ρομαντική σχέση του ήρωα με τη νεαρή, καλοσυνάτη ψυχοθεραπεύτριά του (μετά το άδοξο τέλος του δεσμού του με την άπιστη φίλη του), είτε, κυρίως, τη φιλία του με τον κολλητό του Κάιλ, ένα παιδαρέλι ζωηρό και επιπόλαιο, τον οποίο, άλλωστε υποδύεται ένας κωμικής καταγωγής ηθοποιός, ο Σεθ Ρόγκεν.

Το αύθαδες, αγορίστικο χιούμορ του τελευταίου που δεν έχει πάψει να κινείται στη λογική της σεξοκωμωδίας από την εποχή του «Με την πρώτη», της ταινίας που τον ανέδειξε, μπορεί ενίοτε να μοιάζει βεβιασμένο και εκνευριστικά εκτός κλίματος, ελάχιστα, πάντως, «μολύνει» τον συνολικό αντίκτυπο του φιλμ που βοηθεία και της στιβαρής ερμηνείας του Τζόζεφ Γκόρντον Λέβιτ ζωγραφίζει ένα έντιμο, ειλικρινές, συγκινητικό μέσα στο θάρρος και τη στωικότητά του πορτρέτο ενός μοντέρνου νέου που βρίσκεται αναπάντεχα αντιμέτωπος με τη θνητότητά του.

Ρόμπυ Εκσιέλ