Χωρίς Σύνορα

06.07.2012
Καλών προθέσεων και συμπαθητικών ερμηνειών αλλά εγκλωβισμένο στη μετριότητα μελόδραμα, που θυμίζει ξανθοπουλικά έπη του όχι-και-τόσο ένδοξου κινηματογραφικού μας παρελθόντος.

Ο Θανάσης είναι ένας φιλήσυχος και καλοκάγαθος πλανόδιος πωλητής μεγαλώνει σαν δικό του ένα μικρό κοριτσάκι που του άφησε η μητέρα του πριν μεταναστεύσει στις ΗΠΑ. Η ήρεμη ζωή τους θα διαλυθεί από την επιστροφή της στην Ελλάδα, για να πάρει τη μικρή μαζί της στην Αμερική. Ο Θανάσης, απελπισμένος, αποφασίζει να τις ακολουθήσει και να διεκδικήσει και πάλι το κοριτσάκι. Έτσι θα ξεκινήσει ένα ταξίδι πολύ διαφορετικό από αυτό που περίμενε, με τη βοήθεια ενός συγγενή του.

Η παραγωγή μεν προσεγμένη, ειδικά για τα μεγέθη της Ελλάδας, αλλά απούσα η στέρεη σκηνοθετική ματιά στο «Χωρίς Σύνορα», που ξεκινά φιλόδοξα αλλά παραπατά στην προσπάθειά του να ανακατέψει πολλά κινηματογραφικά είδη (μελόδραμα, road movie, αστυνομικό μυστήριο) και να ισορροπήσει τις αλλαγές στο ύφος. Ο Γιώργος Βογιατζής εκπέμπει μια συμπαθητική πατρική ηρεμία και έχει μια πειστική χημεία με την εξίσου συμπαθή συμπρωταγωνίστριά του, και ο Γιώργος Χωραφάς χειρίζεται με ενδιαφέροντα τρόπο το ρόλο του, ο χειρισμός όμως της φορτωμένης με κλισέ ιστορίας (που υπερβάλλει σε πολλά σημεία) και των επιμέρους σκηνών είναι τουλάχιστον άκομψος. Θυμίζει - με καθόλου ελκυστικό τρόπο - τις απλοϊκές ξανθοπουλικές ταινίες που βασίζονταν στο ακατέργαστο, προφανές συναίσθημα για να καλύψουν τα κατά τα άλλα απίστευτα χάσματα στη λογική και την μαστοριά της αφήγησης.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ