Ανισοβαρής η κατανομή, καθώς τα τελευταία, που αφορούν συναισθηματικά άγχη, διαζύγια και φλερτ, μένουν εντελώς ανίσχυρα πλάι στις σπαραχτικές ιστορίες των ταλαιπωρημένων παιδιών, έως και σε αποπροσανατολίζουν. Αναγνωρίζουμε, ωστόσο, στο εγχείρημα της σκηνοθέτιδας Μαϊγουέν (που κρατά η ίδια τον ρόλο μιας φωτογράφου - ερευνήτριας) μια ικανότητα στη χρήση του ρεαλισμού, τον συντονισμό του αυτοσχεδιασμού και τη διεύθυνση των ηθοποιών. Η ταινία τιμήθηκε με το Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής στις Κάνες το 2011.
Η καθημερινότητα για τους αστυνομικούς στη μονάδα προστασίας ανηλίκων, περιλαμβάνει τη σύλληψη παιδεραστών, ανήλικων πορτοφολάδων, την ανάκριση βίαιων γονέων, και ταυτόχρονα το ανεξέλεγκτο γέλιο στις πιο ακατάλληλες στιγμές. Να γνωρίζουν ότι τα χειρότερα υπάρχουν πραγματικά εκεί έξω και να μπορούν να ζουν με αυτά. Πως ισορροπούν οι ίδιοι τις προσωπικές ζωές τους μέρα με τη μέρα όμως; Η Μελίσσα, είναι μια φωτογράφος του Υπουργείου Εσωτερικών που θα αναλάβει να καταγράψει και να εικονογραφήσει τη μονάδα.
