Βλέποντας το «Κυνήγι», ίσως νιώσετε πως παρακολουθείτε μία από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς. Και αν όχι, το σίγουρο είναι πως πάλι θα πιάσετε τον εαυτό σας να κρατάει την ανάσα του, καθώς ο Μαντς Μίκελσεν (ο κακός στο «Casino Royale») βυθίζεται σε μια απίστευτη παρεξήγηση.

Είναι 40 χρονών και μόλις συνέρχεται από έναν δύσκολο χωρισμό. Προσπαθεί να ξαναφτιάξει τη σχέση του με τον γιο του, βρίσκει μια καινούρια φιλενάδα και μια καινούργια δουλειά στο νηπιαγωγείο της μικρής επαρχιακής πόλης όπου όλοι τον αγαπάνε. Μέχρι που η πεντάχρονη κόρη του καλύτερού του φίλου λέει στην διευθύντρια του νηπιαγωγείου ότι την κακοποίησε σεξουαλικά.

Στην πραγματικότητα, είναι ένα αθώο παιδικό ψέμα, μία ασήμαντη κουβέντα, η οποία όμως μεγεθύνεται. Η προτεσταντική δανέζικη κοινωνία έχει ανάγκη να κυνηγήσει ενόχους και το ψέμα διαχέεται σαν αόρατος ιός που μολύνει τους πάντες. Η ζωή του καταστρέφεται και η ομαδική υστερία παίρνει την θέση της αλήθειας.

Έχει ξαναμιλήσει για την προτεσταντική ηθική και τα ψέματα που την υποστηρίζουν ο 43χρονος Δανός σκηνοθέτης Τόμας Βίντερμπεργκ - στην «Οικογενειακή Γιορτή». Εδώ όμως πηγαίνει ακόμη παραπέρα, έχοντας ως αφετηρία την επιφανειακή αθωότητα αυτών των ψεμάτων. Δεν είναι πια ένας αυταρχικός πατέρας που στ' αλήθεια κακοποιούσε σεξουαλικά τα παιδιά του, αλλά ένα αθώο κορίτσι που είπε ψέματα για μια παρόμοια κακοποίηση.

Στην πρώτη περίπτωση, ο εξαναγκασμός της σιωπής κάλυψε το ψέμα και ενεργοποίησε τη φρίκη, ενώ εδώ η φρίκη ενεργοποιείται από τον εξαναγκασμό του ψέματος: η διευθύντρια, ο σχολικός επόπτης, οι φίλοι, ακόμη και οι γονείς ζητούν από το κορίτσι να επιβεβαιώσει κάτι που ποτέ δεν έγινε.

Το φιλμ αρνείται τις εύκολες λύσεις και το σοκ που προκαλεί είναι μεγάλο, καθώς το «κυνήγι» μοιάζει να συνεχίζεται πάνω στην επανάληψη των αθώων -ή και καθόλου αθώων- ψεμάτων.

Δείτε εδώ τη συνέντευξη του Τόμας Βίντερμπεργκ στο cinemag.gr