Η καλόβολη Ίντα έχει μόλις ολοκληρώσει την θεραπεία της για καρκίνο όταν συνειδητοποιεί ότι ο άντρας της την απατά εδώ και μήνες. Έτσι, αναγκάζεται να ταξιδέψει μόνη της στον γάμο της κόρης της στην Ιταλία, όπου και συνάπτει διστακτικά μια φιλική σχέση με τον χήρο πατέρα του γαμπρού.

Επειδή ο χήρος πατέρας του γαμπρού είναι ο Πιρς Μπρόσναν, ο οποίος είναι μονίμως δύστροπος και θυμωμένος με τους πάντες, τουλάχιστον στην αρχή της ιστορίας, μπορείτε από τώρα να μαντέψετε σωστά ότι η φιλική σχέση θα εξελιχθεί σε κάτι το αναπάντεχα δυνατό.

Η πορεία τους προς εκεί είναι βουτηγμένη στο κλισέ και τις ευκολίες ανάλογων ρομαντικών κομεντί, τα τοπία της Ιταλίας χρησιμοποιούνται ανερυθρίαστα από τη μία ως ένα καρτποσταλικό φόντο και από την άλλη ως μια ξεκαρδιστικά αφελής αλληγορία για μια καλύτερη ζωή όπου ο ήλιος λούζει τις βίλες με φως και το «That's Amore» παίζει σε λούπα, ενώ οι δεύτεροι χαρακτήρες είναι είτε σοκαριστικά μονοδιάστατοι και ανήκουν σε μια πολύ πιο καθαρή κωμωδία, είτε αδιάφοροι λόγω γραφής ή ερμηνειών.

Η μόνη σωτήρια χάρη της ταινίας, όμως, είναι και αρκετή: η γλυκύτατη, φωτεινή Τρίνε Ντρίχολμ δίνει τόση καρδιά και ζωή στον αξιαγάπητο χαρακτήρα της που μπορείς να πιστέψεις ότι έβγαλε ακόμη και τον ήρωα του Μπρόσναν από τη χειμερία νάρκη του. Μαζί σηκώνουν το βάρος ολόκληρης της ταινίας με την μελαγχολική, συγκινητική δεύτερη ευκαιρία τους για αγάπη.