Πασίγνωστος Αμερικανός κωμικός (που πιθανότατα να μην έχετε ξανακούσει ποτέ), αποφασίζει να ταξιδέψει ανά τον κόσμο με σκοπό να αποδείξει ότι η πίστη είναι αποτέλεσμα ψυχαναγκαστικών διαταραχών και λοιπών θρησκευτικών νευρώσεων.

Το μόνο πρόβλημα είναι ότι ο εν λόγω κύριος, ονόματι Μπιλ Μάερ, είναι υπερβολικά αστείος για το καλό του και, όπως κάθε καλός κωμικός, λατρεύει τον ήχο της φωνής του. Χρόνια επιτυχημένης καριέρας ως τηλεοπτικός άθεος έχουν επιβεβαιώσει τις βάσιμες υποψίες του ότι είναι εξυπνότερος από τον υπόλοιπο πλανήτη, με αποτέλεσμα να μη δίνει δεκάρα για τη γνώμη κανενός. Τουλάχιστον όχι πάνω στο επίμαχο θέμα της θρησκείας. Αρα τι ακριβώς προσπαθεί να αποδείξει; Ότι μπορεί να ρεζιλέψει κάθε είδους πιστό σε λιγότερο από δύο λεπτά.


Η χαώδης και σχεδόν χυδαία σκηνοθεσία του Τσαρλς - ο οποίος δεν διστάζει να προσθέσει φτηνιάρικες χιουμοριστικές σφήνες και εξυπνακίστικους υπότιτλους κάτω από τα λεγόμενα των αντιφρονούντων - δεν βοηθάει ιδιαίτερα την κατάσταση.

Βολοδέρνοντας από χώρα σε χώρα κι από θρησκεία σε θρησκεία χωρίς συγκεκριμένο πλάνο εκστρατείας, θυμάται ξαφνικά γιατί έκανε το ντοκιμαντέρ 10 λεπτά πριν τελειώσει: μα για να αποδείξει ότι το μόνο που ξέρουν να κάνουν οι θρησκευτικοί ηγέτες είναι να πουλάνε καταστροφολογία επωφελούμενοι από την υπαρξιακή αγωνία των πιστών τους!


Κρίμα που δεν ενημέρωσε έγκαιρα τον πρωταγωνιστή του, αφού θα ορκιζόταν κάνεις ότι κατά το 95% της διάρκειας είναι πεπεισμένος ότι το ντοκιμαντέρ αφορά τον ίδιο. Ας μην ήταν τόσο αναθεματισμένα αστείος και θα σου 'λεγα εγώ!


ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΥΛΑΚΗ