Το ανέμπνευστο τρίτο sequel του παγερού αυτού franchise αποφάσισε να πάρει τον εαυτό του στα σοβαρά: από εδώ και πέρα το Ice Age (που φαντάζομαι ότι θα συνεχίσει επ’ άπειρο) δεν είναι απλά κατάλληλο για οικογενειακή θέαση, αλλά έχει καταληφθεί από ενοχλητικά κουτσούβελα.

Ο Μάνι και η Έλι είναι πλέον ζευγάρι, και η εγκυμονούσα ευτυχία τους προκαλεί παροξυσμούς μητρότητας στα λαγόνια του φαντασιόπληκτου Σιντ. Αποτέλεσμα, τρία κλεμμένα αυγά και μια έξαλλη μαμά τυραννοσαυρίνα, αφού σύμφωνα με τους σεναριογράφους οι δεινόσαυροι δεν έχουν εκλείψει, έχουν απλώς κρυφτεί!
Ακολουθούν άνοστες περιπέτειες στο κέντρο της γης, όπου η γνωστή συμμορία προσπαθεί να γλιτώσει τον ακαμάτη πλατύποδα από τα δόντια του χάρου, πριν επανέλθουν φυσικά στα οικογενειακά τους καθήκοντα.
Μόνο ο γνωστός σκίουρος συνεχίζει να θέτει σωστά τις προτεραιότητές του, αφού κατόπιν σύντομου ρομάντζου, παρατάει την καλή του στα κρύα του λουτρού και τρέχει πίσω από το αιώνιο βελανίδι. Καλοφάγωτο!

ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΥΛΑΚΗ