Πραγματικά είναι δύσκολο να περιγράψει κανείς με ακρίβεια τα όσα συμβαίνουν σ΄αυτή τη ταινία, όχι επειδή έχουμε να κάνουμε με κάτι το εντελώς εξωφρενικό, αλλά επειδή όντως δεν παίζει κανένα απολύτως ρόλο, αφού τα πάντα χρησιμοποιούνται για να πετύχει ο δαιμόνιος Ισπανός αυτό που είχε στο νου του. Το τι είχε στο νου του βέβαια είναι μία άλλη ιστορία και δεν είναι του παρόντος να αναλυθεί.

Πρωτοποριακός και σωστά προκλητικός ο Μπουνιουέλ χλευάζει τη κοινωνία, τον κλήρο και γενικότερα όλα αυτά που έχουν σηματοδοτήσει εδώ και αιώνες ένα καλά καμουφλαρισμένο πισωγύρισμα ή αν προτιμάτε ένα faux βήμα προόδου. Δεν είναι ανίερος, είναι ρεαλιστής κι επειδή συχνά πυκνά δυσκολευόμαστε ακόμα και τώρα να καταλάβουμε μερικά από τα πλάνα του , ας είναι αυτό ένα ακόμα ακλόνητο αποδεικτικο στοιχείο ενός μυαλού που δούλευε σε ασυνήθιστα υψηλές στροφές. (τι έπαιρναν αλήθεια τότε;;)

Αν και χιλιοπαιγμένη όλο και κάτι καινούργιο θα σας αποκαλύψει για μία ακόμα φορά.

Μανώλης Κιλισμανής