H Χριστουγεννιάτικη ανακωχή αντίπαλων στρατευμάτων Βρετανών, Γάλλων και Γερμανών σε πεδίο μάχης στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο.

Μια πολεμική ταινία εποχής μετατρέπεται σε μια παράξενη ιστορία αδελφοποίησης, όπου Σκοτσέζοι, Γάλλοι και Γερμανοί στρατιώτες συμφιλιώνονται την παραμονή των Χριστουγέννων. Οταν η μαγική στιγμή περάσει, οι παρόντες αρνούνται να συνεχίσουν τον πόλεμο, προτιμούν να θάψουν τους νεκρούς τους και να... παίξουν ποδόσφαιρο. Μόνο που οι ανώτεροί τους θεωρούν την ανακωχή πράξη προδοσίας κι ο πόλεμος τους προσπερνά κι αναπόφευκτα συνεχίζεται. Αν η ταινία μοιάζει υπερβολικά συναισθηματική, ίσως και στα όρια του μελοδράματος, τότε μάλλον αδικείται, καθώς βασίζεται πιστά σε αληθινά γεγονότα που παρέμειναν άγνωστα επί δεκαετίες. Συνεπώς, ο τυχόν «συναισθηματικός εκβιασμός» βαραίνει μάλλον την Ιστορία παρά το έργο του Καριόν και τα αληθινά ημερολόγια, γράμματα και μαρτυρίες των στρατιωτών που έζησαν τα γεγονότα επιβεβαιώνουν σχεδόν κάθε σκηνή της.

Ο Βρετανός Μέρντοκ Μ. Γουντ, συμμετέχοντας στην ανεπανάληπτη ανακωχή, συνόψισε το νόημα της γενικά αξιόλογης αντιπολεμικής ταινίας: «Το κάναμε και πιστεύω ακράδαντα, πως, αν είχαμε μείνει μόνοι, δεν θα ξανάπεφτε ποτέ άλλος πυροβολισμός».

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΑΝΔΡΕΑΚΟΥ