Ενας άντρας, μια γυναίκα, πολλές συναυλίες και ακόμη περισσότερο σεξ στο χρονικό μιας ερωτικής σχέσης, όπως την αναπολεί ένας ερευνητής στην Ανταρκτική.

Διευκρινίζουμε. Στα 9 Τραγούδια πρωταγωνιστεί αποκλειστικά ένα ζευγάρι. Δεν ξέρουμε πολλά γι αυτούς, αντιλαμβανόμαστε, όμως, ότι: είναι πολύ ερωτευμένοι, αισθάνονται άλλοτε πλήρεις, άλλοτε μόνοι, αισθάνονται χαρά, πόνο, καύλα, ελευθερία, περιορισμό. Αισθάνονται ό,τι αισθάνεται ένα ερωτευμένο ζευγάρι σε μια σχέση. Αν, λοιπόν, το σεξ είναι η πιο έντονη μορφή ανθρώπινης επικοινωνίας, τότε τα 9 Τραγούδια είναι μια εξαιρετικά επιτυχημένη ταινία. Οι σκηνές του σεξ, όντας τόσο πραγματικές, ευαίσθητες, ερεθιστικές, αρκούν για να μεταφέρουν την σωματική και συναισθηματική εμπειρία στον θεατή.

Τα 9 Τραγούδια όμως, είναι επίσης μια ταινία 69 (!) λεπτών, από την οποία παρελαύνουν οι Franz Ferdinand, Elbow, Primal Scream και σχεδόν όλο το who is who της indie σκηνής και στην οποία, μεταξύ σεξ και συναυλιών, παρεμβάλλεται ο παγωμένος κόσμος της Ανταρκτικής και οι εσωτερικές αναπολήσεις του ήρωα. Αντίθεση, λοιπόν, μεταξύ του δυαδικού σεξ, της πολυκοσμίας των συναυλιών και της μοναξιάς της Ανταρκτικής, δημιουργία μιας αίσθησης καθημερινότητας του ζευγαριού και μιας αλλόκοσμης αίσθησης ενός τόπου παντελώς ανοίκειου. Οι προθέσεις είναι προφανείς, το αποτέλεσμα, ωστόσο, θυμίζει περισσότερο «σχέδια πάνω σε μια ταινία». Ετσι, το φιλμ μπορεί να αποφεύγει την αντιπαράθεση πορνογραφίας- ερωτισμού (άλλωστε οι σκηνές του σεξ είναι και οι καλύτερες της ταινίας), για να προσκρούσει όμως σε αυτή του φιλμικού πειράματος- κινηματογραφικής ταινίας.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΝΤΟΒΡΑΚΗΣ