Αντώνης Καφετζόπουλος

28.06.2007
Ο Αντώνης Καφετζόπουλος αποκαλύπτει την σχέση του με τον κινηματογράφο...

ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗ

Πηγαίνετε στον κινηματογράφο;

Σπανίως.

Ποια ταινία απολαύσατε τελευταία σε αίθουσα;

Δυσκολεύομαι...

Και από ποια ταινία φύγατε στη μέση;

Δεν έχω φύγει ποτέ. Υπομένω.

Πείτε μου τρεις ταινίες που άλλαξαν τη ζωή σας.

«Οι Υπέροχοι Αμπερσον», «Η Αμερικάνικη Νύχτα», «Σατυρικόν».

Σε πόσες έχετε παίξει;

Δυσκολεύομαι, μεταξύ 17 και 20.

Ποια είναι η μεγαλύτερη φοβία σας;

Μη φανώ αναξιοπρεπής.

Ποιανού ταλέντο έχετε ζηλέψει;

Αρκετών, θα αναφέρω τον Μπράντο.

Εσείς γίνατε ηθοποιός επειδή...

Δεν θυμάμαι. Λίγο από τύχη, λίγο γιατί μου φαινόταν ευκολότατο.

Εχετε ασκήσει άλλα επαγγέλματα;

Αρκετά, μάλιστα.

Αν αύριο το επάγγελμα του ηθοποιού δεν υπήρχε, τι θα κάνατε;

Περίπου τα ίδια. Ως επάγγελμα δεν υφίσταται, μάλλον.

Είναι η «Ρεβάνς» η σημαντικότερη ταινία σας;

Κυρίως η πιο αγαπημένη.

Με ελάχιστες λέξεις σχολιάστε:

«Παραγγελιά»: Η Κατερίνα.

«Και Δυο Αυγά Τουρκίας»: Το καλύτερο σενάριο κωμωδίας που έχω διαβάσει - και έχω διαβάσει πολλά.

«Η Νύχτα Με Τη Σιλένα»: Οταν δούλεψα πρώτη φορά ως σεναριογράφος.

Πείτε μου ένα συν και ένα μείον του Λάκη Λαζόπουλου.

Τίποτα απολύτως! Ισοπαλία.

Ποια είναι η πιο πολύτιμη εμπειρία σας ως σκηνοθέτης του «Στάκαμαν»;

Η μέρα της πρώτης προβολής της κόπιας μηδέν.

Τι δεν λείπει ποτέ από το ψυγείο σας;

Νερό.

Τι κάνετε αυτήν την εποχή;

Συμμετέχω ως ηθοποιός στο «Πρώτη Φορά Νονός» της Ολγας Μαλέα.

Ποια φράση χρησιμοποιείτε καθημερινά;

Καμία από πεποίθηση. Με πιάνω συχνά να ψελλίζω: «απίστευτο!»

Είναι απαραίτητη προϋπόθεση για έναν ηθοποιό ο οποίος παίζει σε διαφημίσεις να πιστεύει στο προϊόν που προωθεί;

Στο προϊόν όχι απαραίτητα, στην εντιμότητα των προθέσεων κατηγορηματικά. Και στο αμοιβαίο όφελος όσο υπάρχει, ο «Γερμανός» είναι παρελθόν γι αυτό ακριβώς. Εξέλιπαν οι προϋποθέσεις.

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σας έρχεται στο μυαλό:

Γιώργος Κιμούλης: Εξαιρετικός, αλλά δεν είμαστε φίλοι.

Παύλος Τάσιος: Απαίσιος χαρακτήρας.

Αντώνης Καφετζόπουλος: Ας έχουμε την υγειά μας...